Jednostka unitarna sporządza jednolite plany ( obejmują zakresem oba plany powyższe)
Na wyższych szczeblach nie przewidziano tworzenia dokumentów stricte przestrzennych, a jedynie krajowe i regionalne wytyczne planistyczne. Poza Londynem , takie wytyczne regionalne są dokumentem rządowym (w zawiązku z nieistnieniem samorządowych władz regionalnych)
Reforma w 2004 roku, zmieniła układ dokumentów planistycznych, zniosła plany strukturalne, wprowadziła regionalne strategie przestrzenne Zastępuje jednolity lokalny plan zagospodarowania zestawem dokumentów planistycznych tzw. lokalnymi ramami zagospodarowanie przestrzennego. Zmiany te nie dotykają zasadniczych kompetencji i obowiązków władz lokalnych najniższego szczebla
Obowiązkiem dystryktu jest sporządzenie- planu zagospodarowania dla całego obszaru jednostki samorządowej ( ogólna strategia i polityka rozwoju przestrzennego, konkretne propozycje rozwoju przestrzennego- dla wskazanych aspektów' lub obszarów wyróżnionych), a także ustalenie obszarów chronionych przyrodniczo tzw. Green belts a także obszarów chronionych urbanistycznie.
Władzą planistyczną w systemie angielskim jest także minister on wydaje dokumenty planowania o charakterze krajowym i regionalnym. Ma prawo ingerencji w planowanie zagospodarowania przestrzennego oraz kontroli zagospodarowania na poziomie lokalnym- w trybie nadzorczym, władczym po przez możliwość wydawania pozwoleń planistycznych oraz aktów równoważnych z nimi, skutkujących tzw domniemanym pozwoleniem.
Krajowe wytyczne planistyczne:
- specyficzny instrument regulacyjny
- zastępowane są deklaracjami polityki przestrzennej (przed tym tworzone są noty)
- charakter obowiązkowy
- określają zasady tworzenia i zawartości lokalnych dokumentów planistycznych oraz regionalnych startego przestrzennych.
- obecnie obowiązuje 11 deklaracji i chyba 14 not Porowi lamę systemów anielskiego i niemieckiego: