Reparametryzujemy proces: 6 =fl6-i +ą
A£, +£•/. gdzie S = <p\-le(-2,0|, t = I,..., T.
Struktura zależności:
przyrost = delta *opóźniony poziom+ szum
Test Dickeya i Fullera polega na testowaniu następującego układu hipotez: H0: 8 = 0 ({A^,} jest białym szumem)
Hi: 8 < 0 ({} jest kowariancyjnie stacjonarnym procesem AR( 1))
Do tego celu wykorzystuje się m.in. iloraz oceny parametru 8. otrzymanej MNK. i jego błędu średniego szacunku.
Statystyka testowa:
DF =
S
£>($)'
gdzie
1
Z4r-1
ł=l
S6-i
»=i
S - estymator MNK parametru S,
D{5) - błąd średni szacunku parametru &
Przy prawdziwości hipotezy zerowej, ten iloraz (czyli DF) nie ma rozkładu t Studenta (mamy regresję zmiennych tworzących proces 1(0) względem zmiennych tworzących proces 1(1). iloraz nie ma granicznego rozkładu normalnego. Charemza i Deadman 1997. sir. 114). Jego rozkład cechuje ujemna skośność.