350
S. DlCKSTEIN.
Jeżeli <1* = F(z), f (z) = £, gdzie Fi f są funkcyami analitycznemi zmiennej z, i jeżeli mamy rozwinąć pewną gałąź funkcyi ‘l* na szereg, według potęg dodatnich różnicy £ — y0 . to możemy to uskutecznić za pomocą wzorów Biir-manna, Wrońskiego lub Lagrange’a. Autor bada warunki stosowalności tych szeregów.
149. Mickiewicz Wł. Żywot Adama Mickiewicza i t. d. Poznań t. III, 1894, str. 559—262. T. IV. 1895 str. 38.
w tomie III na str. 259 — 262 poświecono kilka ustępów porównania me-syanizmu Adama Mickiewicza z takąż doktryną Wrońskiego.
150. Pascal E. Lezioni di Calcolo infinitesimale. Parte I. Calcolo diffe-renziale, Milano 1895.
W rozdz. V, § 3, str. 120 —125 mowa jest o warunkach niezależności liniowej funkcyj jednej zmiennej i o wronskianach.
b) W rękopisach.
1. Arson. Calculs d\ . . pour la mćthode supreme.
2. Barbier. Notę sur les differences des fonctions de plusieurs oariables et de leurs conditions d’ integrabilitć pour le premier ordre seulement.
Z dopiskiem Wrońskiego.
3. Barbier. D Ster mina tion des fonctions i2m, 12 vm, 12 ,m ... dans le cas particulier deVequation du guatrieme degrS (18)7), 5 kartek.
Odnosi się do teoryi rozwiązania równań z r. 1812.
4. Aug6 L. Notes sur l’ Archontognosie. Essai d’interpretation de quel-ques parties de l’exposition de Wroński.
5. Sottomayor G. R. Determination des differentes degres de la gene-ration theorigue.
Zastosowanie metody pierwszorzędnej do obliczania logarytmów.
6. Sottomayor G. R. Duas palaoras sobre o calculo dos logarithmos.
Obliczenie za pomocą wzorów Wrońskiego różnych stopni przybliżeń szeregów logarytmowych.
Sottomayor G. R. Cinguieme fonctions dans le cas idr— \
degre de la generation theorigue des dx X
7.