(7.28)
V,j = E (y#) = P + a, +
gdzie a, i Py są odpowiednio stałymi odpowiedzialnymi za „efekt” wierszy czyli różnice między średnimi względem pierwszej klasyfikacji, i podobny „efekt kolumn". Dobierając odpowiednie p można uzyskać:
i=i j-1
Każda obserwowana wartość yły może być na podstawie (7.28) wyrażona zależnością
= P + + (i, + eiy (7.29)
gdzie Ejj są niezależnymi zmiennymi losowymi o rozkładzie N(0, a) odpowiedzialnymi za efekt resztowy nic wyjaśniony efektem wierszy i efektem kolumn.
Testuje się hipotezę zerową o jednorodności wszystkich średnich p,y, tzn:
"0:Pll = Pl2=- •=P»=-‘=Vrc
co przy przyjętym modelu (7.28) oznacza, że
— wszystkie a, odpowiadające efektowi wierszy są równe zero,
— wszystkie [i, odpowiadające efektowi kolumn są równe zero.
Faktycznie więc hipoteza zerowa rozpada się na dwie hipotezy składowe. Również hipotezę alternatywną mówiącą, że nie wszystkie średnic p,y są równe, można rozdzielić na dwie składowe stanowiące, że:
— istnieje niezerowy efekt wierszy oraz
— istnieje niezerowy efekt kolumn.
Dla zweryfikowania postawionej hipotezy zerowej pokazuje się, że prawdziwą jest zależność
(7.30)
będąca wyrazem możliwości rozbicia sumy kwadratów odchyleń poszczególnych obserwacji od ogólnej średniej, czyli miary całkowitej zmienności próby
(7.31)
na trzy składniki:
116