gdzie klasy są mniej liczne niż w szkołach publicznych). Wyjazdy te są organizowane w trakcie roku szkolnego, a więc poza sezonem turystycznym, co z uwagi na sezonowość ruchu turystycznego jest niezwykle korzystne;
■ klasyczne gospodarstwo rolne, w którym istnieje możliwość obserwowania i uczestniczenia w życiu gospodarstwa (pomoc w pracach polowych i karmieniu zwierząt gospodarskich);
■ aktywna rekreacja w gospodarstwie położonym w okolicy zbiorników wodnych lub gór;
■ warsztaty rękodzieła artystycznego;
■ hipoterapia"- ofert tego typu jest niewiele (Parys, 2007).
Lista ta nie wyczerpuje bogatej oferty produktów agroturystycznych, a jedynie sugeruje, iż agroturystyka nie jest monolitem i należy bacznie badać i obserwować dokonujące się w jej obrębie zmiany, dokonywać rozszerzenia korzyści proponowanych gościom.
Charakteryzując bardziej szczegółowo produkt agroturystyczny, należy wskazać, że jego standard określają przede wszystkim następujące czynniki:
■ zakwaterowanie i wyżywienie (pokoje gościnne w domu rodziny chłopskiej, pole namiotowe, noclegi w pałacykach, dworkach, na kempingach; wyżywienie u gospodarza, samodzielne, w restauracji, barze);
■ atrakcje środowiskowe w postaci naturalnych walorów przyrodniczych oraz materialnych i niematerialnych zasobów kulturowych (muzea, stare gospody, tradycyjne rzemiosło, gwara, legendy, obyczaje), które warunkują sposób życia społeczności wiejskiej;
■ dostępne urządzenia sprzyjające spędzaniu czasu wolnego przez gości - na przykład: szlaki turystyczne, obiekty sportowo-kulturalne, praca w gospodarstwie rolnym, uprawianie sportów, udział w imprezach kulturalnych;
* niezbędny system usług dodatkowych - jak: poczta, komunikacja, opieka medyczna, telefon i inne;
■ socjopsychologiczne cechy rodziny rolnika i społeczności wiejskiej - na przykład: potrzeba i przekonanie do agroturystyki, umiejętność i predyspozycje do prowadzenia działalności agroturystycznej, łatwość nawiązywania kontaktów z ludźmi, przychylny stosunek społeczności wiejskiej do gości, życzliwość, tolerancja, bezpieczeństwo, akceptacja (Parys, 2007).
Według Żelaznej (2000) podstawą sukcesu działań marketingowych w zakresie produktu turystyki wiejskiej, w tym także produktu agroturystycznego, jest oferowanie potencjalnym nabywcom produktu jak najbardziej zróżnicowanego i jak najwyższej jakości, która wyraża się stopniem, w jakim produkt ten spełnia
133