SIECIOWE/KORYTARZOWE SYSTEMY ZARZĄDZANIA RUCHEM ‘optymalizacja przestrzenna ruchu w ramach sieci co sprowadza się do prowadzenia ruchu przez trasy alternatywne w przypadku zakłóceń pojawiających się na podstawowych połączeniach ‘systemy obejmować będzie kilka (co najmniej dwa) połączenia drogowe, które są substytutami •pierwotny wybór wykorzystanego połączenia; obiektywny (niższy koszt, mniejsza odległość) subiektywny (przyzwyczajenia kierowcy)
Zadania systemów sieciowych;
1. Monitorowanie poziomu koncentracji (kongestii) ruchu drogowego
2. Przekazywanie informacji na temat ewentualnych utrudnień kierowców
3. Przekazywanie informacji na temat alternatywnych połączeń
Efektywność systemów sieciowych;
• Czytelność wysyłanych sygnałów
• Skłonność kierowców do podporządkowania się tym sygnałom
Problemy z „wiarygodnością" informacji;
1. Informacja jest nieodpowiednia (np. brak wypadku, o którym była informacja)
2. Informacja jest nieaktualna (np. informacje nie odzwierciedlają aktualnych warunków ruchowych czy pogodowych)
3. Informacja jest nieistotna dla wszystkich kierowców przejeżdżających w danym miejscu
4. Informacja jest oczywista (np. duże zatłoczenia)
5. Informacja powtarza się (np. codzienna informacja o zatorze może prowadzić do ignorancji)
6. Informacja jest zbyt prosta (np. zachowaj ostrożność)
7. Informacja jest mylna (np. może być łatwo zweryfikowana)
8. Informacja jest źle zaprojektowana (wyświetlane komunikaty są zbyt krótkie lub długie, skomplikowane, a nawet z błędami literowymi)
Oddziaływania na decyzje kierowcy;
• Substytutywne (zmiana informacji w systemie stałym, następuje konieczność zmiany trasy, brak wyboru, prowadzenie kierowców trasą zastępczą)
• Addytywne (wyświetlane są dodatkowe informacje dla kierowcy o zakłóceniach ruchu, proponowana jest trasa zastępcza)
FUNKCJONOWANIE SYSTEMÓW WĘZŁOWYCH;
• Akomodacja odosobniona (analiza ograniczona do określonego wjazdu na autostradę i występującego tam natężenia ruchu)
• Akomodacja w systemie (monitorowane jest natężenie ruchu na całej autostradzie)