61423

locje podawanych⁹' ni°^C^ ^mał^{ę na Ce,u u2u}P^ełnien'e wiadomości

dotvczacvrh nni<= ^ma£^{ach na}wigacyjnych, przede wszystkim dotyczących opisu wybrzeża. Porównując nawigatora do turysty

poruszającego się po nieznanym terenie - można by je nazwać przewodnikami morskimi.

Polska Locja Bałtyku składa się z ośmiu tomów, oznaczonych numerami od 501 - do 508.

Są to:

Nr tomu	tytuł	Rok wydania
501	Locja Bałtyku. Wiadomości ogólne	1985
502	Locja Bałtyku. Część południowa. Wybrzeże polskie.	1980
503	Locja Bałtyku. Wybrzeże niemieckie, płd. duńskie z Bomholmem oraz szwedzkie od Falsterbo do Torhamnsuddc	1975
504	Locja Cieśnin Bałtyckich. Mały Bełt, Wielki Bcłt, Sund	1978
505	l^ocja Cieśnin Bałtyckich. Kattegat	1977
506	I^ocja Cieśnin Bahyckich. Skaggerak	1978
507	Locja Bahyku. Część środk. z Zatokami Fińską i Ryską	1982

Tom 501 nie jest typową książką locji, bo nie zawiera opisu wybrzeży a jedynie zbiór ogólnych przepisów, zaleceń i wskazówek związanych z żeglugą oraz przepisy lokalne obowiązujące w państwach nadbałtyckich.

Każdy z tych tomów ma jednakowy układ i dzieli się na trzy

części.

Część pierwsza to przepisy, rozporządzenia i zalecenia o granicy morskiej, akwenach zamkniętych dla żeglugi, zap°^b,eganiu zderzeniom na morzu, oznakowaniu nawigacyjnym służby meteorologicznej, przepisach granicznych, portowych radiokomunikacyjnych, zdrowotnych, celnych, pilotowych o zapobieganiu zanieczyszczenia morza, ratownictwie, rybotowstw.e

-13 -