I. Opis teoretyczny
Linie pola magnetycznego w otoczeniu przewodu prostoliniowego, przez który płynie prąd elektryczny tworzą okręgi koncentryczne z osią przewodu, leżące w płaszczyźnie prostopadłej do przewodu.
Kierunek linii pola magnetycznego wyznaczamy
Za pomocą reguły korkociągu. Doświadczalnie I
stwierdzono .że linie pola magnetycznego są liniami zamkniętymi (ciągłymi).
1. Prawo Biota-Savarta
I-prąd płynący przez odcinek o długości 1. r- odległość od punktu M. w któtym obliczamy indukcję magnetyczną od odcinka 1, - kąt między kierunkiem przewodu z prądem i prostą łączącą odcinek 1 z punktem M, -przenikalność magnetyczna bezwzględna środowiska, w którym obliczamy indukcję magnetyczną.
I
Aby obliczyć indukcje w punkcie B
M, należy podzielić cały przewód na odcinki 1 o dostatecznie małej długości (niekoniecznie jedna- M
kowej) obliczyć indukcje cząstkowe i dodać je ze sobą geometrycznie.
rys. Ilustracja prawa Biota-Savarta
3. Własności magnetyczne substancji
Wiemy iż zewnętmie pole magnetyczne powoduje dodatkową orientację magnesów elementarnych pochodzących od prądów elementarnych ( mchy elektronów wewnątrz atomów), przy czym stopień magnetyzacji różnych materiałów jest różny. Z tego punktu Widzenia dzielimy materiały na: materiały diamagnetyczne. paramagnetyczne, ferromagnetyczne. VVłasności magnetyczne elementarnego prądu okrężnego można scharakteryzować za pomocą momentu magnetyt znego, którego wartość wyznaczamy jako iloczyn prądu elementarnego okrężnego i pola powierzchni wyznaczonej przez orbitę tego prądu, czyli
Stopień magnetyzacji materiału określa wektor magnetyzacji, zdefiniowany jako suma geometryczna momentów magnetycznych, przypadających na jednostkę objętości
Magnetyzacja J określa zdolność materiału do magnesowania się pod wpływem zewnętrznego pola magnetycznego o natężeniu H.
Przy czym km nazywamy . Jest ona bezwymiarowa.
Wielkość