61802

Nh - godzinowy współczynnik iuerownoiruerności rozbioru c.w.u., który według PN 92/B-01706 wyraża się zależnością:

Nh = 9.32n-0.244

Przepływ sekundowy. qs — chwilowy przepływ w układzie, według ktorego obliczane są średnice przewodów; wielkość tego przepływu moŚna wyznaczyć według zależności podanych w normie wodociągowej PN-92/B-01706; jego wartość zalezy od rodzaju zainstalowanych w budynku punktów czerpalnych oraz związanych z nimi tzw. wypływów normatywnych, również podawanych przez PN-92/B-01706.

Rzeczywiste średnie zuzycie ciepłej wody w budynkach mieszkalnych kształtuje się na poziomie 50 dm3/(d*j.o), a nie 110-130 dm3/(d*j.o),. W rozporządzeniu w sprawie określania charakterystyki energetycznej dla budynków wielorodzinnych podano wartości średnie wynoszące 48 dm3/(d*j.o), dla mieszkań bez wodomierzy oraz 38,4 dm3/(d*j.o), dla mieszkań wyposażonych w indywidualne wodomierze służące do rozliczeń. W budynkach jednorodzinnych średnie zużycie cieplej wody o temperaturze 55° C określono jako 35 dm3/(d*j.o).

Zapotrzebowania na moc do przygotowania cieplej wody Użytkowej oblicza się odpowiednio do typu projektowanego układu przygotowania c.w.u. z następujących wzorow:

• maksymalne zapotrzebowanie na moc cieplną

• średnie zapotrzebowanie na moc cieplną:

gdzie:

qhmax - przepływ godzinowy, maksymalny, kg/s,

qhśr _ przepływ średni, godzinowy, kg/s,

cp - ciepło właściwe wody, [J/(kg*K],

p - gęstość wody (kg/dm3J

tcwu - obliczeniowa temperatura wody cieplej, °C.

twz- - obliczeniowa temperatura wody zimnej. °C.

Zapotrzebowanie maksymalne charakteryzuje moc urządzeń do przygotowania c.w.u. w układach baz akumulacji ciepła. Układy z pełną akumulacją dobiera się na średnie zapotrzebowanie mocy. W układach z akumulacją częściową oblicza się zredukowaną moc cieplną potrzebną do przygotowania c.w.u.

Ponadto zapotrzebowanie maksymalne godzinowe rozbioru wody cieplej Użytkowej jest zwykle przyjmowana do określenie powierzchni ogrzewalnej wymiennika ciepła w budynkach mieszkań wielorodzinnych.