61840

Zyski wilgoci wskutek parowania ze zbiorników¹ i powierzchni mokrych.

W pomieszczeniach przemysłowych często występują znaczne zyski wilgoci, będące wynikiem procesów związanych z parowaniem wody.

Masę w'ody, jaką odparuje z 1 m² swobodnej powierzchni wszelkiego rodzaju zbiorników, wanien itp w ciągu godziny W, można obliczyć z dostateczną w praktyce dokładności, korzystając z zależności:

W* = 0,0009 (1 + v) (p”„ - p.) [kg/h]

v -prędkość odpływu paty wodnej z powierzchni parowania [m/s]

p”„, - ciśnienie paty wodnej nasyconej w warstwie granicznej powietrza o temperaturze

powierzchni kąpieli [Pa]

p„ - ciśnienie paty wodnej w powietrzu o temperaturze jaka panuje w pomieszczeniu [Pa]

Prędkość odpływu paty wodnej znad powierzchni parowania, w powietrzu stosunkowo spokojnym, zależy głównie od różnicy temperatury wody znajdującej się w zbiorniku i powietrza.

Jeżeli różnica tej temperatury nie przekracza 40 K to prędkość odpływu paiy wodnej znad powierzchni parującej wynosi 0,3 - 0,5 m/s.

Masę wody odparowanej w ciągu godzili)’ z mokrej, nieogrzewanej powierzchni (np z mokrej podłogi) przy nieruchomym powietrzu (v = 0,2 m/s) oblicza się według wzoru:

W = A • o* • (tp - U) l / r [kg/h]

A - powierzchnia zwilżonej podłogi [m²]

ai< = 4,1 W/m² • K - współczynnik przejmowania ciepła przez konwekcję, t_p - temperatura powietrza w pomieszczeniu, mierzona termometrem suchym t„_v - temperatura powietrza w pomieszczeniu, mierzona tennometrem mokrym r - ciepło parowania wody w temperaturze t_p przy ciśnieniu p [kJ/kg]