Metody opisu - Fenomenologiczna i Strukturalna.
Każda substancja może występować w płynie w różnym stopniu rozdrobnienia: molekularnym lub ponadmolekularnym. Jest to podstawa do sformułowania dwóch metod opisu procesów przenoszenia.
Metoda strukturalna: z zespołu cząstek zawiesiny wybieramy niezbędną ilość cząstek charakterystycznych charakterystycznych i opisujemy zachowanie każdej z nich wykorzystując prawa mechaniki i traktując każdą cząstkę jako punkt materialny. Bardzo ważne jest poprawne uwzględnienie wpływu cząstek sąsiednich. Zachowanie to opisujemy pisząc równanie zachowania masy i korzystając z warunków początkowych, granicznych oraz musimy znać też kształt obszaru. Fenomenologiczna- fazy rozproszone traktuje się jako odrębne ośrodki ciągłe wypełniające dostępną przestrzeń z różną intensywnością, lecz w sposób nie przerwany. Gęstość rozkładu masy poszczególnych faz nakładają się na siebie oraz na masy płynu nośnego, tworząc ciągły roztwór. Piszemy równania zachowania : masy, pędu. Kryterium określającym zakres stosowania jednej z metod jest liczba Knudsena Kn=lo/U gdzie lo-przeciętny rozwarstw poszczególnych cząstek fazy rozproszonej, U-wymiar liniowy charakterystyczny dla danego zjawiska. Gdy Kn <=0,01 to stosujemy metodę fenomenologiczną. W przypadku przenoszenia energii, której rozkład dotyczy poszczególnych molekuł płynu, posługujemy się opisem ciągłym.