Tarowanie modelu przepływów oraz podać rolę, zakres i metodykę badań terenowych w procesie jego tarowania.
Tarowanie to proces dostrojenia danych wejściowych i dopasowywania jego parametrów do momentu Az odwzoruję on warunki działania czynnego systemu wodociągowego z pożądanym stopniem dokładności w założonym czasokresie symulacji.
Zasada procesu tarowania jest określenie:
- stanu wszystkich rurociągów poprzez indywidualne wyznaczanie wartości tarowanego współczynnika chropowatości k„ i oporów miejscowych (, dla każdego z nich • korekta uprzednio ustalonych wielkości i nierównomiemośd odcinkowych
Lub/i węzłowych wydatków (poborów wody) Techniki tarowania modelu przepływów:
1 .podejście inżynierskie (eksperymentowany) - opiera się na ocenie zasady hydrauliki w połączeniu z wszechstronnym inżynierskim rozpoznaniem warunków funkcyjnych badanego obiektu * metoda prób i błędów - polega na iteracyjnym wprowadzaniu poprawek wartości nieznanych parametrów w modelu w celu uzyskania założonego poziomu odchyłek.
Wielkości pomierzonych i obliczonych. W zmodyfikowanej wersji metody prób i błędów: • kalibracja parametrów modelu: ilościowe określenie charakterystyki hydraulicznej dla wybranych rurociągów na podst. pomiarów przez wyznaczenie uśrednionych wspolczynnnikow chropowatości i oporów.; - weryfikacja modelu : korygowanie metoda iteracyjna tych wyznaczonych wartości WSP. Armatury sterującej dla których rzedne lini dsnienia w pkt pomiarów ciągłych sa niezgodne z obliczonymi. 2. podejście matematyczno -optymalizacyjne - określane jest jako system wspomagania decyzji, który polega na zdefiniowaniu problemem jako zadanae matematyczne z ograniczeniami, które następnie próbuje rozwiązać rożnymi metodami. Każda niewielka zmiana wartości poboru wody może mieć istotny wpływ na oczekiwane wielkości opraw liniowych." matematyczne * optymalizacyjne.
Efekty: - niezbędne uwiarygodnienie modelu; - ujawnienie i usuniecie bledow w danych wejściowych; - pogłębienie wiedzy o działaniu czynnego systemu i jego hydraulicznej sprawności.