63604

rozmaite reakcje chemiczne polegające na rozpuszczeniu i wypieraniu jednych minerałów przy jednoczesnym powstawaniu nowych, w skład których wchodzą substancje pochodzące z zewnątrz.

metamorfizm progresywny - przebiega w kierunku osiągnięcia wyższego stopnia zmetamorfizowania skal. Jeżeli jednak skały już zmetamorfizowane, w warunkach wysokiego ciśnienia i temperatury' zostaną szybko przemieszczone w strefę wyraźnie niższych temperatur i ciśnień to dochodzi wówczas do przeobrażeń wstecznych.

Procesy metamorficzne nie prowadzą do stopienia skały. Skały w procesacli metamorficznych mogą być jedynie nadtopione lub przeniknięte procesami przetopienia.

Tekstury skal metamorficznych odznaczają się swoistym wykształceniem. Najczęściej dochodzi do powstania tekstur kierunkowych

1)    Łupkowej, która jest wynikiem równoległego ułożenia minerałów blaszkowych (np. łvszczvków. clilorytów itp), które występują w skale w dużej ilości. Powoduje to występowanie zlupkowacenia, czyli rozdzielności na cienkie równoległe do tekstmy, płaskie pakiety nie różniące się między sobą składem mineralogicznym.

2)    Gnejsowej, powstającej w wyniku zróżnicowania składu mineralogicznego na warstwy skaleniowo-kwarcow^re (zawierające także inne minerały) oraz na warstwy' zasobne w lvszczvki. chlorvtv lub inne krzemiany warstwowe Jeżeli skalenie lub kwarc osiągają znaczne rozmiary, to w zależności od ich kształtu wyróżnia się struktury oczkow'e, soczewko watę, laminowane i inne.

W niektórych skalach metamorficznych, zwłaszcza powstających w strefie Kata, rozwijają się również struktury bezkierunkow e Jeśli skały zmetamorfizowane pochodzą ze skal magmowych to są to ortolupki. a jeśli ze skal osadowych to są to paralupki

Stre fy metamorfic-ne:

❖    strefa epi (epizona) - strefa najpłytsza, temperatura ok. 300°C. Ciśnienie kierunkowe. W strefie tej powstają skały o strukturze lepidoblasycznej, teksturze b dobrze uporządkowanej, kierunkowej, łupkowej. Są to najczęściej lupki metali - lepidoblasty ułożone równolegle względem siebie. Powstają lupki serycytowe, gnejsy, marmury i filyty.

❖    strefa mezo (mezozona) - znajduje się na średnich głębokościach skorupy ziemskiej (10-20km), temperatura ok. 500°C. Powstają tam skały nematoi lepidoblastyczne o teksturach niezupełnie dobrze uporządkowanych. Oprócz ciśnienia pionowego (stressu) oddziaływuje też ciśnienie w znacznym stopniu boczne. Tworzą się w tej strefie amfibolity, marmury i gnejsy.

❖    strefa kata (katazona) - znajduje się w najgłębszy ch częściach skorupy ziemskiej towarzyszy jej wysoka temperatura (800°C) i ciśnienie o charakterze hydrostatycznym. Powstają w niej skały o strukturach w przewadze granoblastycznych i teksturach nieuporządkowanych. Tworzą się w niej granulity i eklogity, a także mannury i gnejsy.