64814

3.    Wskazanie podstawy prawnej decyzji w zależności od rodzaju decyzji stosowania prawa

4.    Osnowa decyzji stosowania prawa treść rozstrzygnięcia

5.    Opis stanu faktycznego ze wskazaniem dowodów, które pozwoliły na ustalenie takiego a nie innego stanu faktycznego i ze wskazaniem dlaczego nie dano wiary innym dowodom - uzasadnienie decyzji stosowania prawa.

Luz decyzyjny.

I.uz decyzyjny to taka sytuacja, w której decyzja sędziego czy urzędnika administracyjnego nie jest do końca zdeterminowana przez przepisy prawne i pozostawia mu pewien margines swobody. Mając luz decyzyjny staje się zmuszony do rozważenia argumentów. Sędzia zostaje zmuszony do argumentowania. Wspomniany Wróblewski wskazywał różne kategorie luzów decyzyjnych np.:

-    luz wyboru normy,

-    luz interpretacyjny - wynika z tego, że prawo może być interpretowane na wielorakie sposoby,

-    luz dowodowy - wynikają z faktu, że ocena faktów w sądzie nie jest również do końca zdeterminowana przez prawo np. prawo oceny wiarygodności świadka,

-    luz wyboru konsekwencji - prawo karne określa dolny i górny wymiar kary, sędzia wybiera jaką konkretnie wybrać karę kierując się argumentami.

Fakt, że w prawie jest coraz więcej luzów decyzyjnych przyczynia się również do tego, że stosowanie prawa coraz częściej przyjmuje postać argumentacyjną.

Postawy wobec prawa

Legalizm - w postępowaniu obywateli, przejawia się w przestrzeganiu przez nich obowiązującego prawa.

Oportunizm- z proweniencji tegoż pojęcia można wywnioskować jego współczesne znaczenie opisujące postawę polegającą na postępowaniu adekwatnym do zaistniałej sytuacji, warunków (często politycznych lub społecznych), mające na celu uzyskanie pewnych korzyści. Wiąże się to jednoznacznie z brakiem pewnych niezmiennych zasad, wg których postępowałoby się w życiu. Wiele wspólnego z oportunizmem ma konformizm. różniący się jednak brakiem indywidualizmu.

Oportunista - osoba postępująca adekwatnie do zaistniałej sytuacji, warunków (często politycznych lub społecznych), mająca na celu odniesienie pewnych korzyści; osoba bez zasad, naginająca się do panujących okoliczności dla własnego zysku.

Konformizm-w socjologii jest to jeden ze sposobów dostosowania jednostki społecznej. W ujęciu Roberta Mertona oznacza zgodę na realizację celów społecznych grupy przy pomocy społecznie uznawanych środków lub, w szerszym znaczeniu, realizacje norm społecznych i wartości danej grupy odniesienia. Odejście od zachowań konformistycznych