na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania na okres nie krótszy niż 6 miesięcy, sąd nie stosuje tej dyrektywy,
• odstąpienie od wymierzenia kary. Mały świadek koronny - rola sprawcy była podrzędna, a informacje, które przedstawił zapobiegły popełnieniu kolejnego przestępstwa przez współdziałających. W takim wypadku sąd może odstąpić od wymierzenia kary i orzec środek karny,
• sąd odstępuje od wymierzenia kary jeżeli przestępstwo jest zagrożone karą do 3 lat pozbawienia wolności albo alternatywnie karą grzywny, karą ograniczenia wolności i karą pozbawienia wolności, a społeczna szkodliwość czynu nie jest znaczna. Sąd zamiast kary orzeka środek karny.
Obok zasad i dyrektyw sąd musi, wymierzając karę czy środek karny, uwzględnić okoliczności popełnienia czynu:
• motywację sprawcy (motywacja ma wydźwięk intelektualny najczęściej wiąże się z planowaniem, pobudka zaś ma podstawy impulsywne),
• sposób zachowania sprawcy,
• popełnienie przestępstwa wspólnie z nieletnim (niewielka różnica wieku pomiędzy sprawcą, a nieletnim nie pozwala na wymierzenie surowszej kary),
• rodzaj i stopień naruszenia ciążących na sprawcy obowiązków (obowiązki mogą wynikać zarówno z aktów prawnych, z orzeczeń sądowych, jak i z konkretnego stanu faktycznego, na podstawie stosunków cywilnoprawnych, przede wszystkim umów),
• rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa,
• właściwości i warunki osobiste sprawcy,
• sposób życia przed popełnieniem przestępstwa,
• zachowanie po popełnieniu przestępstwa,
• zachowanie pokrzywdzonego,
• wyniki mediacji między pokrzywdzonym, a sprawcą, bądź ugoda zawarta w trakcie postępowania (najczęściej przygotowawczego).
Nadzwyczajne złagodzenie kary
Nadzwyczajne złagodzenie kary polega na wymierzeniu kary poniżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia albo wymierzeniu kary łagodniejszego rodzaju. Szczegółowe zasady wymierzania kary złagodzonej zawiera art. 60 § 6-7 KK. Według tych przepisów:
1) Jeżeli czyn stanowi zbrodnię, sąd wymierza karę pozbawienia wolności nie niższą od jednej trzeciej dolnej granicy ustawowego zagrożenia,
2) Jeżeli czyn stanowi występek, przy czym dolną granicą ustawowego zagrożenia jest kara pozbawienia wolości nie niższa od roku, sąd wymierza grzywnę, karę ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności,
3) Jeżeli czyn stanowi występek, przy czym dolną granicą ustawowego zagrożenia jest kara pozbawienia wolności niższa od roku, sąd wymierza grzywnę albo karę ograniczenia wolności,
4) Jeżeli czyn zagrożony jest alternatywnie grzywną, ograniczeniem wolności albo pozbawieniem wolności, nadzwyczajne złagodzenie kary polega na odstąpieniu od wymierzenia kary i orzeczeniu środka karnego (z wykluczeniem jednak pozbawienia praw publicznych).