Za wady drewna uważa się takie cechy wrodzone lub nabyte, które pomniejszają jego przydatność techniczną. Wrodzonymi wadami drewna są: krętowłóknistość, falistość,
inimośrodowość rdzenia, pęknięcia, sękowatość. Krętowfóknistość charakteryzuje się spiralnym przebiegiem włókien, a falistość
- przebiegiem włókien wzdłuż linii falistych. Wady te obniżają właściwości me chaniczne drewna i utrudniają jego obróbkę. Mimośrodowość rdzenia stanowi przesunięcie rdzenia w kierunku obwodu pnia, powodując nieregularny układ słoi. Pęknięcia powstają na skutek nierównomiernego kurczenia się zewwnętiz-nych warstw drewna i stanowią najczęściej nabyte wady. Sękowatość jest to obecność sęków pozostałych po gałęziach utraconych w czasie wzrostu drewna.
Wady nabyte to takie, które powstały już po ścięciu. Należą tu: nierównomierne wysychanie drewna, wady powstałe wskutek złej obróbki oraz wskutek działania drobnoustrojów i owadów przy współudziale czynników atmosferycznych.
Do najpospolitszych wad spowodowanych działaniem drobnoustrojów należy zgnilizna. Drobnoustroje mogą również wywołać zmiany naturalnego zabarwienia drewna, jak sinizne lub poszarzenie pojawiające się na wilgotnym drewnie. Plamy te są nieusuwalne. Sinizna na ogół nie zmniejsza wartości technicznej drewna, ale zmniejsza jego wartość użytkową, gdyż drewno zasi-nione może być użyte tylko w suchych miejscach i nie nadaje się do produkcji niektórych wyrobów.