Dla zobrazowania wyników osiągniętych po wprowadzeniu nowej techniki zarządzania stosuje się różnorodne środki organotechniczne. Należą do nich: wykresy kosztów fabryki ukazujące ilość pieniędzy wydawanych na surowce, energię /np. elektryczną/, naprawy i konserwację, płace, podróże, stołówkę, a także na odpisy amortyzacyjne.
Inne pokazują otrzymane zamówienia, wydajność, godziny przepracowane przez każdy wydział, godziny nadliczbowe, urlopy, absencję /w tym pracowników na zwolnieniach lekarskich/ itp.
Celem stosowanych środków organizacyjnych jest przedstawienie sytuacji w jakiej znajduje się przedsiębiorstwo oraz wpływu podejmowanych zobowiązań na osiągane wyniki. Omawiając postępowanie z podwładnymi R. Whitney podkreśla, że należy jasno wytłumaczyć pracownikom cele i zamierzenia przedsiębiorstwa oraz upewnić się, że zostały zrozumiane i zaakceptowane. Podwładni muszą w większym stopniu czuć się pomocni przy realizacji wyróżnionych celów organizacyjnych. Aby ten postulat wykonać należy unikać zlecani wykonywania zadań. Kierownik jest zobowiązany do systematycznego wręczania pracownikom formularzy na których mogą zgłaszać pomysły sugestie dotyczące metod lepszego wykonywania pracy, zarówno przez siebie samych, przez kolegów czy wreszcie przez kierownika. Pracownicy mogą krytykować przełożonego i należy stworzyć im takie warunki, by mogli tę krytykę przeprowadzić. Muszą oni mieć także prawo do ewentualnego pozostawienia formularza nie wypełnionego. Obowiązkiem przełożonego jest reagowanie na każdą sugestię zgłaszaną przez pracowników. W przypadku gdy zgłaszane propozycje nie mogą być realizowane, należy pracownikowi wyjaśnić przyczyny, które to uniemożliwiają.
Z przytoczonych wyjaśnień wynika, że jest to kolejna technika zarządzania oparta na demokratycznym stylu zarządzania i dużej dojrzałości pracowników.
Pomimo, iż technika ta posiada wiele zalet, w Polsce z uwagi na historyczne uwarunkowania, stosowanie jej na szerszą skalę nie wydaje się być możliwe. W świadomości większości polskich pracowników wszelkie zobowiązania kojarzą się z tzw. czynami społecznymi lub co gorsze z okresem kultu jednostki i zobowiązaniami produkcyjnymi.