1. KONTROLA RYZYKA - metody kontroli ryzyka:
a. rzeczowa
• unikanie działań ryzykownych (negatywna metoda kontroli ryzyka) - indywidualna, świadoma odmowa akceptacji nawet chwilowego ryzyka
• prewencja (podejmowanie działań mających na celu zapobieganie szkodom polegające na zmniejszeniu ich częstotliwości i rozmiarów) przez zastosowanie środków technicznych (czujnik zadymienia-pożar), ekonomicznych (bodźce np. finansowe, które zapobiegają szkodom) lub prawnych (przepisy prawne, które nakładają na sprawców szkody odpowiedzialność karną lub cywilną i określają jakie zabezpieczenia powinny być stosowane żeby do szkody nie dopuścić)
b. finansowa
• zatrzymanie ryzyka u siebie (trzeba zapewnić środki na sfinansowanie skutków ryzyka, które mogą pochodzić z bieżących wpływów pieniężnych, samofinansowania)
(1) aktywne - ma miejsce w sytuacji, kiedy dany podmiot w pełni zdając sobie sprawę z konsekwencji ryzyka, decyduje się przyjąć go na siebie całkowicie lub częściowo (motywy finansowe, niefinansowe)
Czynniki determinujące decyzję: rozmiary i częstotliwość występowania szkód -szkody powinny być niewielkie ale mogą często występować, wielkość podmiotu, wartość jego majątku, sytuacja finansowa, posiadanie zdolności do pełnego pokrycia maksymalnego prawdopodobnego kosztu związanego z danym ryzykiem (kapitał zapasowy), preferencje właścicieli.
(2) bierne - wynika z braku wiedzy dotyczącej ryzyka i jego konsekwencji.
• dokonanie transfem ryzyka (wtedy następuje zmiana podmiotu ponoszącego ryzyko) poprzez:
(3) przerzucenie działań ryzykownych np. umowa pod wykonawstwa,
(4) przerzucenie odpowiedzialności za finansowanie strat np. ubezpieczenie.