4. Pomiary przeprowadzić dla pełnego kąta płaskiego (360°).
5. Powtórzyć ponownie pomiary dla kilku kątów w celu oszacowania błędu Al.
Tabela pomiarowa
a |
/ |
hpr |
Al |
Aamo\ |
^obl |
11 |
11 |
11 |
[ i |
[ i |
[ ] |
6. Oszacować dokładność odczytu kąta Aa.
Obliczenia
Sporządzić wykres I(a) w biegunowym układzie współrzędnych. Obliczone z prawa Malusa I^j nanieść na wykres.
W celu dokładniejszego sprawdzenia prawa Malusa sporządzić wykres zależności natężenia światła / od kąta a w układzie kartezjańskim. Oś odciętych przeskalować według cos la, tzn. zamiast kąta a nanieść na nią wielkość A zależną od kąta a w następujący sposób:
dla a - 0-^90° A-l- cos la
dla a = 90° +180° A = 3+ cos2a
dla a = 180° -=-270° .4 = 5-cos2a
dla a = 270°-i-360° A = l + cos2a lub w skróconym zapisie:
a = (/i-1)90° - n90° A = (2/i -1)+ (- l)"cosla , n = 1, 2,3, 4
To przeskalowanie osi opiera się na wykorzystującym tożsamość trygonometryczną przekształceniu wzom opisującego prawo Malusa:
I = IQ cos2 a = ~ 10( 1 - cos la)
Po takim przekształceniu punkty pomiarowe powiiuiy leżeć na linii łamanej, składającej się z odcinków (przy założeniu słuszności prawa i zerowych błędów pomiarowych). Na wykresie zaznaczyć błędy pomiarowe i poprowadzić przez nie wykres. W przypadku wielkości A błędy obliczyć metodą różniczki zupełnej. Sformułować wnioski wynikające z otrzymanych wyników.
Literatura
M. Leśniak, Fizyka. Laboratorium, wydanie II, Oficyna Wydawnicza PRz, 2002 J. Massalski, M. Massalska, Fizyka dla inżynierów, t.l, WNT, Warszawa 1980 H Szydłowski, Pracownia fizyczna, PWN, Warszawa 1980 S. Szczeniowski, Fizy ka doświadczalna cz. IV, PWN, Warszawa 1980
2