Modulacja DSB-SC znalazła i znajduje nadal wiele praktycznych zastosowań, od transmisji radiowej począwszy, a na światłowodowej kończąc.
Typowym przykładem zastosowania modulacji DSB-SC jest transmisja sygnału stereofonicznrgo sygnał stereofoniczny i RDS. RDS Monofoniczny odbiornik FM wykorzystuje tylko pasmo do 15kHz, w którym mieści się sygnał będący sumą prawego i lewego kanału. W transmisji stereo, obecny
jest również sygnał różnicowy, dzięki któremu możliwy stał się rozdział obu kanałów: prawego i lewego. Na widmo złożonego sygnału stereofonicznego (ang. Stereo Multiplexed Signal - MPX Signal) składają się:
• sygnał sumacyjny (L+R), transmitowany w paśmie podstawowym,
• sygnał różnicowy (L-R), będący sygnałem modulującym w DSB-SC podnośną 38kHz,
• sygnał pilota sygnał pilota 19kHz.
Sygnał różnicowy nadawany jest na pod nośnej podnośną powstałej w wyniku podwojenia częstotliwości sygnału pilota. Po stronie odbiorczej sygnał pilota służy do odtworzenia podnośnej, potrzebnej w procesie demodulacji.
Sam sygnał RDS jest sygnałem cyfrowym, wykorzystującym modulację DBPSK (patrz Rozdział 21). Widmo tego sygnału przesuwane jest w zakres wyższych częstotliwości dzięki modulacji DSB-SC. Sygnałem RDS modulowana jest podnośną 57kHz. Szerokość pasma wykorzystywana przez RDS to 4, 8kHz w zakresie od 54, 8kHz do 59, 4kHz. Widmo sygnału MPX wraz z widmem sygnału RDS przedstawiono na (rys. 4.5).
Za pomocą sygnału RDS przekazywane są krótkie informacje alfanumeryczne oraz funkcje sterowania. Dzięki RDS możliwe jest na przykład automatyczne włączanie komunikatów o ruchu drogowym, z wyciszeniem odtwarzacza kasetowego lub płyt kompaktowych. Najważniejsze funkcje sygnału RDS opisuje norma ITU-R BS 643.