67446

Adsorbenty krzemowe i gimokrzemowe (sylikażel. ziemia Fullera, zeolity syntetyczne, sita molekularne oraz tlenki glinu) - często są aktywowane. Sorbenty krzemowe maja większa selektywność sorpcji niż wegiel oraz duża zdolność sorpcji cząstek polarnych

Do ilościowej oceny procesu adsorpcji konieczna jest znajomość danych równowagowych określających zależność stężenia substancji zanieczyszczającej w strumieniu gazu lub roztworze od zawartości tej substancji w masie adsorbentu w stanie równowagi.

Zależność tą można wyrazić np. jako objętość gazu zaadsorbowana przez 1 g adsorbentu w warunkach normalnych (273K, 1013 hPa) lub jako masę gazu (substancji) zaadsorbowana przez jednostkę masy adsorbenta.

Do wyznaczenia:

•    niezbędnego czasu kontaktu gazu i adsorbentu

•    masy adsorbentu

potrzebnych do osiągnięcia określonego poziomu stężenia usuwanego zanieczyszczenia wymagana jest znajomość danych dynamicznych pojemności sorpcyjnej adsorbentu.

Jeśli strumień zanieczyszczonego gazu przepływa przez nieruchomą warstwę adsorbentu, pozbawioną początkowo zaadsoibowanej substancji, to adsorpcja w największym stopniu biegnie w początkowej, wlotowej części warstwy.

Jeśli warstwa w strefie jest już nasycona, to front adsorpcji przesuwa się ku strefie odlotowej.

Z czasem stężenie składnika w strumieniu odlotowym zwiększa się i gdy osiągnie poziom określony wymaganiami nazywany jest punktem przebicia.

Począwszy od tego punktu stężenie usuwanego składnika szybko wzrasta aż do Osiągnięcia wartości wlotowej.

Niektóre z izoterm np. BET służą do wyznaczania nie tylko powierzchni właściwej adsorbentów ale też i katalizatorów heterogenicznych.