67497

większa.

Natlenianie zbiorników wodnych zależy od stosunku powierzchni zbiornika do całej masy wody, a także od turbulencji warstw powierzchniowych.

Skuteczność natleniania wody podczas przepływu przez kaskady, stopnie wodne, komory zapór i inne budowle hydrotechniczne jest znacznie większa niż pobieranie tlenu przez statyczne lustro wody. Rozpuszczalność tlenu w wodzie zależy od temperatury i z jej wzrostem maleje.

Zjawisko niedotlenienia wody może wystąpić przy obecności pokrywy lodowej, jak też przy pokryciu wody warstwą olejów. W przypadku znacznego dopływu zanieczyszczeń Organicznych do wody może łatwo dojść do nadmiernego zużycia tlenu i przejścia w warunki beztlenowe.

Stężenie tlenu w wodzie naturalnej może podlegać znacznym wahaniom - od wartości bliskich zera do stanu przesycenia.

Zawartość rozpuszczonego tlenu w wodach naturalnych wynosi od 0 do 14,62mg02.

W wodach rzek stężenie tlenu jest zwykle równomierne w całym przekroju na całej głębokości. Jedynie przy samym dnie głębokich rzek można zaobserwować zmniejszenie stężenia tlenu wskutek zużywania go przez osady denne.

W wodach stojących (jeziorach i głębokich zbiornikach zaporowych) występują istotne zmiany stężenia w zależności od głębokości. Wiąże się to ze stratyfikacją termiczną jezior. Stężenie tlenu w wodach powierzchniowych jest zwykle mniejsze latem, a większe zimą, z wyjątkiem okresów istnienia pokrywy lodowej, gdy często dochodzi do powstawania deficytów tlenowych.

Deficyt tlenowy jest definiowany jako różnica między stężeniem tlenu w stanie nasycenia w danych warunkach a jego rzeczywistą zawartością w wodzie. Wynika to stąd, że w wyższej temperaturze rozpuszczalność tlenu jest mniejsza, a jednocześnie większa jest szybkość procesów biochemicznych zużywających tlen.

W okresach gwałtownego rozwoju glonów i wytwarzania tlenu wskutek fotosyntezy latem obserwuje się duże stężenie tlenu. Natężenie fotosyntezy jest uzależnione od zawartości ditlenku węgla, intensywności światła i temperatury wody. W sprzyjających warunkach stężenie tlenu rozpuszczonego w wodzie może wzrosnąć o około 1 gCk/rm jako wynik procesu fotosyntezy.

Stężenie tlenu jest znacznie niższe poniżej miejsc dopływu ścieków zawierających łatwo rozkładalne substancje organiczne np. zawarte w ściekach mleczarskich i ściekach socjalno-bytowych.

Zawartość tlenu wpływa na korozyjne właściwości wody, a w obecności agresywnego CO2zjawisko to nasila się. Proces ten przebiega zgodnie z poniższymi równaniami:

2H* + Fe = Fe 2.+ 2H 2H + % O2 = H2O

Na ogół nie określa się ilości tlenu rozpuszczonego w wodzie do picia, chociaż zaleca się, aby zawartość tlenu była bliska nasyceniu

Rozpuszczalność tlenu w wodzie maleje ze spadkiem ciśnienia. Rozpuszczalność