Kierunki polityki cenowej przedsiębiorstwa:
1. Polityka niskich cen (dyskontowa).
Zakłada planowanie i utrzymanie cen na poziomie akceptowanym przez szersze rzesze nabywców, kosztem eliminacji usług dodatkowych i innych elementów podrażających produkt. Przynosi ona wiele korzyści np. wykorzystanie ekonomii skali i możliwość oddziaływania na pojemnym (dużym) rynku zbytu.
2. Polityka wysokich cen.
Poparta między innymi ochroną patentową produktu, lojalnością kupujących, kontrolą rynków matriało-surowcowych, wysoką barierą kapitałową - minimalizując wpływ konkurencji na ceny, pozwala pozyskać klientów niewrażliwych na ceny, zainteresowanych towarami najwyższej jakości, luksusowymi i prestiżowymi. Firma nie osiąga co prawda efektów skali, lecz wysokie ceny rekompensują nawet wyższe koszty produkcji i dystrybucji. Towarzysza iei: wysoki standard sieci sprzedaży, profesjonalne doradztwo, dobrana sieć pośredników, nie stosowanie wyprzedaży.
3. Polityka przenikania.
Wejście z produktem o niskiej cenie i stymulowanie wysokiego popytu poprzez intensywną promocję. Niska cena zniechęca konkurencję, pobudza popyt i zwiększa pojemność rynku, a równocześnie pozwala na stopniowe podnoszenie cen. Wzrost rozmiaru produkcji i sprzedaży zmniejsza jednostkowe koszty i prowadzi do wzrostu dochodu, rekompensując straty w początkującej fazie sprzedaży.
4. Polityka zgarniania.
Wprowadzenie na rynek produktów nowych lub unowocześnionych o wysokich cenach, przez nabywców akceptujących nowości. Nabywcy ci zyskują naśladowców, co zwiększa pojemność rynku i pozwala na stopniowe obniżanie ceny, wywołując z kolei wzrost popytu. Jest on podtrzymywany przez intensywną promocję (zmiany ceny są skorelowane z diagnozą cyklu życia produktu).
Polityka cenowa zorientowana na konkurencję.
Polityka zmusza przedsiębiorstwo do rozpatrzenia szans i zagrożeń wynikających z uwarunkowań stwarzanych przez otoczenie oraz zasady konkurencji cenowej.
1. Ceny zdeterminowane przez rynek.
Charakteryzują się silną konkurencją, jednorodnością oferowanych dóbr i usług, trudności kontrolowania cen przez pojedyncze przedsiębiorstwa. W przypadku ustalenia cen na poziomie innym niż konkurencja spowoduje w wypadku podwyżki przejście nabywców do konkurencji, zaś przy obniżce podobne działania konkurencji.
2. Ceny zdeterminowane przez pojedyncze przedsiębiorstwa.
Cechuje się silną konkurencją, silnie zorientowaniem produktów i wpływem na wielkość cen ze strony niektórych przedsiębiorstw. Przedsiębiorstwo może odnieść sukces ceny wyższe od przeciętnych. Jeśli nabywcy uznają ofertę za wyróżniającą się lub wręcz unikalną, takie działania może podjąć firma postrzegana bardzo pozytywnie.
3. Ceny zdeterminowane przez regulacje rządowe.
Charakteryzuje się tym, że ceny w sposób pośredni lub bezpośredni (wg obowiązujących kalkulacji) ustalają agendy rządowe. Przedsiębiorstwo musi dostosować swoje ceny do cen obowiązujących.