74348

Szkoła Chicagowska - grupa badaczy skupionych wokół Roberta E. Parka Główne zasługi szkoły chicagowskiej.

Zwrócenie uwagi na społeczności lokalne w obrębie miasta.

Wypracowanie metody monograficznej jako jednej z metod socjologii.

Pomimo dużego zainteresowania społecznościami lokalnymi w socjologii nie wyodrębniła się odrębna subdyscyplina zajmująca się wyłącznie tą problematyką.

Zajmują się nią różne subdyscypliny

-socjologia wsi

- socjologia miasta

-socjologia polityki

-socjologia powojenna - procesy integracji zbiorowości osób pochodzących z różnych regionów Polski (ziem odzyskanych)

-socjologia lat 60 - lokalne konsekwencje urbanizacji i industrializacji (Nowa Huta, Nowe Tychy_

-socjologia współczesna - problem lokalizmu i rozwoju lokalnego (poszukiwania w środowiskach lokalnych źródeł rozwoju ekonomicznego i społecznego kraju)

Społeczność lokalna - grupa zamieszkująca niewielkie, wyodrębnione terytorium (parafia, wieś, osiedle)

w której występują silne więzy wynikające ze wspólnoty interesów i poczucia, przynależności do miejsca.

Cechy społeczności lokalnej:

-terytorium

-intensywność społecznych interakcji

-wspólne więzy ludzi i instytucji

-poczucie przywiązania (sentyment) do miejsca

Społeczność lokalna jako Tonnisowska wspólnota. Składająca się z grup pierwotnych : rodzin sąsiedztwa i w której reakcje między członkami mają zazwyczaj charakter stosunków osobowych.

Cechy tradycyjnej społeczności wiejskiej: