74825

§p.9why..tw.gg.gnia.pf.aw.a;

1)    przekształcanie zwyczajów w prawo - patrz Bonca rozdział I punkt 5

2)    nauka prawa - w starożytnym Rzymie prawnicy mieli ius publicae respondendi ex autoritate principis

- ich opinie prawne uzyskały moc wiążący, w prawie arabskim dużą rolę pełnią opinie interpretatorów Koranu i Sunny, we współczesności udział uczonych prawników w powstawaniu kodyfikacji (np. Juliusz Makarewicz i międzywojenny kodeks karny), komentarze i glosy uczonych miały też znaczenie w stosowaniu prawa

3)    precedensy sądowe - patrz Bonca rozdział I punkt 3

4)    stanowienie prawa - patrz Bonca rozdział I punkt 2

5)    umowy prawotwórcze - patrz Bonca rozdział I punkt 2

Cechy racjonalnego działania:

-    zakładanie że wiedza naukowa jest w stanie dostarczyć nam dostateczną ilość informacji o świecie, aby móc przewidzieć skutki własnych działań i decyzji

-    wyznaczanie celów możliwych do osiągnięcia w świetle wiedzy o rzeczywistości dostępnej działającemu

-    kierowanie się spójnym systemem wartości - uporządkowanie celów cząstkowych i naczelnych w niesprzeczną hierarchię

-    wyznaczanie odpowiednich środków prowadzących do wyznaczonych celów Cechy racjonalnego prawotwórstwa:

-    cele regulacji prawnej powinny być możliwe do osiągnięcia w świetle dostępnej wiedzy o rzeczywistości, a koszt ich osiągnięcia nie powinien być wyższy od ich wartości

-    należy ustalić adekwatne środki prowadzące do osiągnięcia tych celów, czy do osiągnięcia tych celów właściwe są środki prawne (nakazy, zakazy)