1. Prawo podmiotowe:
Możliwość postępowania w określony sposób, przyznany i zabezpieczony normą prawną w celu ochrowy interesów uprawnionego. Aby określić położenie prawne podmiotu prawa musimy ustalić jego uprawnienia. Dla ochrony dóbr własności intelektualnej przyjęliśmy prawo podmiotowe oparte na prawie własności. Jest to prawo bezwzględne o katalogu zamkniętym (katalog ustanawia ustawodawca). Obowiązuje zasada numerus dausus. Dobra własności przemysłowej chronione prawem podmiotowym to:
• wynalazki
• wzory użytkowe
• wzory przemysłowe
• zarejestrowane znaki towarowe, usługowe
• zarejestrowanie oznaczenia geograficzne
• topografia układów scalonych
2. Nabycie prawa podmiotowego:
Następuję na podstawie decyzji administracyjnej określonego organu (rejestracja). W Polsce jest to Urząd Patentowy, a w UE zaś OHIM - Urząd do spraw Harmonizacji Rynku Wewnętrznego. Nabycie tego prawa oparte jest na zasadzie pierwszeństwa i poprzedzone jest postępowaniem najczęściej badawczym. Niekiedy jednak jest to jedynie formalne sprawdzenie wniosku lub zgłoszenia. Prawo ma charakter formalny. Jest ważne i chronione dopóki nie wygaśnie lub nie zostanie unieważnione przez organ który je nadał.
3. Cechy prawa podmiotowego:
• Prawo jest wyłączne - tylko uprawnionemu przysługuje wyłączne prawo do korzystania w sposób majątkowy lub zawodowy. Występują ograniczenia:
- w przypadku patentu (zgoda nie jest wymagana, gdy życie człowieka ma pierwszorzędne znaczenie)
- wyczerpanie prawa (przyjmuję się, że wyłączność istnieje dopóki towar lub usługa nie wejdzie do obrotu)
• Prawo jest bezwzględne - uprawniony może zakazać osobom trzecim wkroczenie w sferę swojej wyłączności
• Prawo majątkowe - uprawniony może dysponować prawem i dobrem w sposób bezpośredni i pośredni. Może czerpać korzyści wprost.
• Prawo o czasowej skuteczności - wyjątkiem są oznaczenia geograficzne
• Prawo o skuteczności terytorialnej - ochrona obejmuje obszar działania organu, który to prawo nadał.