Przy przystosowaniu się fotoreceptorów siatkówki do warunków odbierania promieni świetlnych o małym natężeniu, tzw. adaptacji do ciemności, dochodzi do resyntezy barwnika wzrokowego we wszystkich fotoreceptoracli, tak że minimalne natężenie promieni jest odbierane przez maksymalną liczbę fotoreceptorów. Przy adaptacji do silnego światła dochodzi najpierw do nadmiernego pobudzenia receptorów wskutek szybkiego rozkładu barwnika wzrokowego. Widzenie w warunkach intensywnego oświetlenia staję się możliwe gdy nadmiar tego barwnika zostanie unieczynniony w przeważającej części fotoreceptorów w przeważającej części fotoreceptorów.