Czynniki warunkujące stałość powietrza pęcherzyk owego.
Tlen podlega ciągłej dyfuzji z powietrza w pęcherzykach płucnych (powietrze pęcherzykowe) do krwi łożyska naczyniowego, C02 dyfunduje zaś stale w kierunku przeciwnym - z krwi do pęcherzyków płucnych. W stanie równowagi powietrze wdechowe miesza się z powietrzem pęcherzykowym , uzupełniając tlen przenikający do krwi i rozcieńczając C02 , który przeszedł do pęcherzyków. Część tej mieszaniny jest wdychana. Następnie zawartość tlenu w powietrzu pęcherzykowym zmniejsza się ,a zawartość C02 zwiększa się do następnego wdechu. Ponieważ objętość powietrz w pęcherzykach wynosi około 2 litrów w końcowej fazie wydechu (patrz, czynnościowa powierzclinia zalęgająca), to poszczególne porcje 350 ml wdychanego i wydychanego powietrza zmieniają nieznacznie P 02 i P C02 w powietrzu pęcherzykowym. Skład powietrza pęcherzykowego pozostaje więc w znacznej mierze stały nie tylko w spoczynku ,ale tez w różnych innych warunkach.