75912

Serce ryb zbudowane jest z zatoki żylnej, przedsionka, komory i stożka tętniczego. Krew odtlenowana zebrana z tkanek wpada głównymi żyłami do zatoki żylnej, z zatoki żylnej do cienkościennego przedsionka, a z przedsionka do grubościennej, silnie umięśnionej komory. Skurcze komory i stożka tętniczego wypychają krew do aorty brzusznej. Przez serce ryby przepływa tylko krew odtleniona.

Występuje jeden obieg krwi jeden napęd. Dwudziałowe serce tłoczy odtlenioną krew od aorty brzusznej, która rozgałęzia się na kilka par tętnic skrzelowych. W skrzelach tętnice rozdzielają się na sieć naczyń włosowatych, w których następuje wymiana gazowa. Natleniona krew z naczyń włosowatych skrzel trafia to małych tętniczek, następnie do większych tętnic, po czym wpada do aorty grzbietowej. Aorta grzbietowa rozgałęzia się na mniejsze tętnice, które docierają do różnych tkanek ciała. W tkankach ciała tętnice rozdzielają się na sieć naczyń włosowatych, w których następuje wymiana gazowa. Odtleniona krew z naczyń włosowatych tkanek ciała trafia do małych żyłek, następnie do większych żył, po czym żyłami głównymi wpada do serca. Jak widać, krew wyrzucana z serca ryb dwukrotnie przepływa przez sieci naczyń włosowatych: pierwszy raz w skrzelach, drugi raz w tkankach ciała. Ze względu na małą średnicę, naczynia włosowate stanowią duży opór przepływającej krwi, obniżając tym samym jej prędkości i ciśnienie. Dlatego też w układzie krwionośnym ryby panuje stosunkowo niskie ciśnienie, a krew krąży z niewielką prędkością.