76673

Testator sani własnoręcznie spisywał treść dokumentu co w nim sam zaznaczał. Sam podpisywał dokument, nie trzeba było świadków.

testamenty ustne (per nuncupationem, sine scriptura)

nadal we wschodniej części cesarstwa - Teodozjusz II do ich ważności wymagał 7 świadków

Testamenty prywatne nadzwyczajne (uprzywilejowane i kwalifikowane)

Uprzywilejowane:

testamentum pestis tem porę condituni

testament sporządzony w czasie epidemii

świadkowie mogli podpisywać jeden po drugim - nie jednocześnie

testamentum parentis inter liberos

gdy ojciec ustalał spadkobiercami swoich descendentów - wystarczało tylko 2 świadków (ustnie), pisemnie - wystarczał dokument napisany i datowany własnoręcznie przez testatora. Czymś innym było „divisio inter liberos” podział majątku pomiędzy dziećmi dokonany przez ojca - uważany był za kodycyl.

testamentum ruri condituni

testament sporządzony na wsi przy udziale pięciu świadków, którzy go podpisywali testamentum m i I i t i s

Przywilej cesarza Trajana - każde nieformalne pisemne lub ustne oświadczenie ostatniej woli żołnierza posiadało skuteczność prawną. Za Justyniana - tylko in cxpcditionc. Szczególne cechy.

brak zachowku

-    dopuszczalność równoczesnego dziedziczenia ab intestato i ex testamentu

-    w iele testamentów mogło pozostać ważnych jednocześnie.

Kwalifikowane:

testament niewidomego

podpisywany przez miejscowego urzędnika, tabulariusza oraz siedmiu świadków', (w razie braku tabulariusza - ośmiu świadków)

testament głuchoniemego

musiał być cały napisany pizez testatora