76961

- przyczyny dzielą się na grupy:

1)    przyczyny związane z naruszeniem prawa wewnętrznego kontrahentów dotyczącego zawierania umów

-co do zasady nie można powoływać się na prawo wewnętrzne, by usprawiedliwić niewykonywanie umowy

-od tej zasady Konwencja przewiduje wyjątek

-wg art. 46 przyczyną nieważności umowy może być sytuacja, kiedy zgoda ja związanie się umową została

wyrażona z pogwałceniem normy prawa wewnętrznego, która ma zasadnicze znaczenie w tej dziedzinie, np.

w dziedzinie kompetencji zawierania umów -pogwałcenie musi być oczywiste

2)    wady oświadczenia woli

-mogą być one spowodowane przez:

a)    przekroczenie przez przedstawiciela państwa jego upoważnienia do wyrażenia zgody (art. 47) -KW dopuszcza zastosowania tej przyczyny nieważności, jeżeli ograniczenia upoważnienia były podane do wiadomości pozostałym państwom negocjującym przed wyrażeniem zgody

b)    błąd (art. 48)

c)    podstęp (art. 49)

d)    przekupstwo (art. 50)

e)    przymus wobec przedstawiciela państwa (art. 51)

-jest zawsze przyczyną nieważności umowy

f)    przymus wobec państwa (art. 52)

-nie każdy rodzaj przymusu może być powołany jako przyczyna nieważności (tylko groźba lub użycie siły z pogwałceniem zasad prawa międzynarodowego określonych w KNZ)

3)    niezgodność z ius cogens

-zgodnie z art. 53 nieważną jest umowa, która od chwili zawarcia jest sprzeczna z bezwzględnie obowiązującą

normą powszechnego prawa m-dowego

-z chwilą pojawienia się nowej normy ius cogens każda umowa dawniej zawarta, która jest z nią sprzeczna,

staje się z nią nieważna i wygasa