Klasyfikacja systemów operatywnego sterowania produkcją
1) sterowanie wewnątrzkomórkowe - będące ciągiem prac zyyiązanych z wyznaczaniem zadań dla KP1 stanowisk roboczych w oparciu o plan komórki produkcyjnej wyższego stopnia:
=» sterowanie przebiegiem produkcji w liniach potokowych - podstawę
sterowania stanowi wzorcowy harmonogram linii. Sterowanie sprowadza się głównie do przestrzegania terminów uruchomienia oraz zakończenia produkcji poszczególnych przedmiotów określonych w harmonogramie wzorcowym.
=> sterowanie przebiegiem produkcji w komórkach produkcyjnych (specjalizacja przedmiotowa) - podstawą sterowania powinien być harmonogram wzorcowy, określający czas wykonania poszczególnych operacji na stanowiskach, kolejność wykonania operacji, wzorcowe terminy oraz cykl wykonania poszczególnych partii wyrobów. Harmonogram ten stanowi podstawę planu szczegółowego poszczególnych stanowisk pracy i całej komórki. Zwykle harmonogram opracowywany jest na rok.
=> sterowanie przebiegiem produkcji i rozdzielnictv/o robót w komórkach produkcyjnych (specjalizacja technologiczna) - dominuje w nich produkcja małoseryjna i jednostkowa , dlatego sterowanie produkcją ma bardziej rozbudowany charakter. Komórka planowania - nazwana sekcją planowo-rozdzielczą, zajmuje się planowaniem pracy w czasie, rozdziałem robót i ich przygotowaniem.
2) sterowanie międzykomórkowe - systemy sterowania międzykomórkowego:
=> sterowanie ibścia:
• wg taktu produkcji - system stosowany przy pełnym potokowym przebiegu produkcji w komórce dostawcy i w komórce odbiorcy. Np. Gdy spływ detali z KP w wydziale mechanicznym jest w pełni zsynchronizowany z rytmem montaZu. Normatywnym wyznacznikiem jest takt produkcji i wydajność godzinowa lub dzienna. W takich warunkach produkcji teoretyczne zapasy między wydziałami nie powinny powstawać. W praktyce na skutek odchyleń od średniej wydajności komórek produkcyjnych tworzą się zapasy kompensacyjne. Z chwrilą ich naruszenia następuje wyrównanie