Katoda: Elektrony migrujące z obszaru anodowego łączą się z depolaryzatorem tj. jonem lub atomem mającym zdolność do przyłączania elektronów (redukcja).
W procesach korozyjnych największe znaczenie mają dwie reakcje katodowe :
•Depolaryzacja wodorowa - polegająca na redukcji jonu wodorowego do wodoru gazowego. Reakcja zachodzi łatwo w środowiskach obojętnych i alkalicznych.
•Depolaryzacja tlenowa - polegająca na reakcji tlenu cząsteczkowego, rozpuszczonego w elektrolicie do jonu hydroksylowego. Reakcja ta przebiega w roztworach obojętnych i alkalicznych przy swobodnym dostępie powietrza.
W znacznej ilości przypadków korozji elektrochemicznej, mamy do czynienia z depolaryzacją obu rodzajów.
Im bardziej materiał elektrododatni, tym mniej poddaje się korozji.
K Mg |
AJ |
Zn |
Cr |
Fe |
|Ni |
Th |
Cu |
Ag |
|Pt [Au |
-2,92 -2,34 |
-1,67 |
-0,762 |
-0,71 |
-0,44 |
-0,25 |
to |
+0,345 |
+0,8 |
t+1,2 1+1,68 |
Wodór jest wykorzystywany do wzorcowania i określania potencjału elektrochemicznego pierwiastków, dlatego jego potencjał przyjęto jako „0".
Elektrody montowane na kadłubach statków (zabezpieczenia pasywne) wykonywane są z magnezu, aluminium lub cynku.
Złoto, które ma największy potencjał (najbardziej elektrododatni) w ogóle nie poddaje się korozji.
Przy połączeniu dwóch różnych metali, korodował będzie ten o niższym potencjale (i przy okazji chronił drugi materiał) - ściąga on na siebie cały potencjał.