81524

Regulacyjna Teoria Temperamentu (jedna z wersji)

REGULACYJNA TEORIA TEMPERAMENTU

Koncepcja polskiego psychologa Jana Strelaua, stanowiąca kontynuację badan nad tenperamentem Pawłowa.

W koncepcji tej temperament jest pojęciem dwuwymiarowym - na poziomie energetycznym i czasowym. Na poziomie energetycznym temperament charakteryzują dwie cechy: aktywność i reakty wność.

AKTYWNOŚĆ- określa zakres podejmowanych przez jednostkę z własnej woli czynności, jednostki wysokorcaktywnc są mało aktywne natomiast niskorcaktywne (silne) są aktywne, ponieważ aktywność wiąże się z dużą stymulacją.

REAKTYWNOŚĆ- warunkuje siłę reakcji jednostki na bodźce zmysłowe i emocjonalne, warunkuje też wytrzymałość na te bodźce i zapotrzebowanie na stymulacje, czyli dopływ bodźców W wymiarze czasowym temperament można opisać następującymi cechami:

RUCHLIWOŚĆ- cecha temperamentu, która określa zdolność jednostki do szybkiego dostosowywania się do zmieniających się sytuacji, określa też zdolność wykonywania kilku dających się ze sobą połączyć czynności w jednym czasie. Jednostki wysokorcaktywnc bardzo szybko przystosowują się do zmieniających się bodźców' i sytuacji, są też w- stanie wy konać kilka czynności na raz i dobrze znoszą spiętrzenie różnych sytuacji. Jednostki niskoruchliwe odwrotnie. Źle znoszą nowe, zmienne środowiska. Nie są w stanie pogodzić dwóch czynności na raz.

SZYBKOŚĆ REAKCJI- wiąże się ona z czasem reakcji (lukiem odruchowym)

TEMPO REAKCJI- określa liczbę określonych zachowań w jednostce czasu (np liczba słów wypowiadanych na minutę)

RYTMICZNOŚĆ- określa interwały czasowe (odległość między określonymi zachowaniami). Jeśli równe to rytmiczne, jeśli za szybko lub za wolno to niery tmiczne

W najnowszej wersji PERSYWERATYWNOŚĆ to zaleganie emocji, zachowań, zdarzeń.