powstanie Wieletów. W 961 Otton koronował się w Mediolanie na króla Italii (Longobardów). Następną wyprawę do Włoch skierował do Rzymu, w którym papież Jan XII w 962 koronował go na cesarza. Jednocześnie Otto zmienił nazwę państwa na Królestwo Niemieckie.
Królestwo Niemieckie
W 962 roku, wraz z cesarską koronacją Ottona, powstało Święte Cesarstwo Rzymskie obejmując na stałe ziemie Królestwa Niemieckiego. Księstwa Czeskiego, Królestwa Italii, a od 1034 r. Królestwo Burgundii i przejściowo Księstwo Polskie, Węgierskie, Duńskie, Chorwackie. W 968 roku, z inicjatywy Ottona, powstała metropolia kościelna w Magdeburgu, obejmująca wszystkie ziemie Słowian podbitych przez Niemców.
Za Ottona chrzest przyjął polański książę Mieszko I (960-992), który złożył hołd lenny Ottonowi (971) z ziemi lubuskiej i Pomorza Szczecińskiego. Umierając Otto pozostawił całą władzę swemu pierworodnemu synowi Ottonowi II (973-983). Otton II walczył z opozycją kierowaną przez bawarskiego księcia Henryka Kłótnika. Otton chciał odebrać Arabom południowe Włochy i połączyć je z podległą Niemcom północną Italią. Jego plany pokrzyżowała klęska jego wojsk w południowej Italii pod Controne (982) i śmierć w wieku 28 lat (983).
Otton III (983-1002) został koronowany na króla przez arcybiskupa Moguncji Willigisa w chwili, gdy do Niemiec dotarła wieść o śmierci cesarza Ottona II. Niewiele brakło a jego daleki wuj bawarski Kłótnik pozbawiłby go władzy. Matką Ottona była Greczynka cesarzowa Teofano, regentka za czasów małoletniości syna. Otton uzyskał gruntowne wykształcenie w wielu dziedzinach nauki. Jego nauczycielem był słynny uczony i myśliciel Gerbert z Aurillac. Król objął samodzielne rządy w 15. roku życia. Otton ogłosił odnowę Imperium Rzymskiego, chciał stworzyć Imperium chrześcijańskie obejmujące Germanię, Galię, Italię i Słowiańszczyznę. Dążył jednak do tego celu drogą pokojową. Po śmierci papieża Jana XV Otton udał się do Italii, obsadził na Stolicy Apostolskiej swego kuzyna Brunona, który przyjął imię Grzegorza V. W tymże roku został ukoronowany na cesarza. Otton chciał na stałe osiąść w Rzymie, jednak opór ze strony saskich feudałów zwrócony przeciwko jego planom zmusił go do powrotu do Niemiec. W 997 r. w Rzymie wybuchł bunt pod wodzą konsula Rzymu Krescencjusza, papież Grzegorz został zmuszony opuścić Rzym a buntownicy dokonali wyboru nowego papieża Jana XVI. W rok później Otton wprowadzał Grzegorza do Rzymu, ukarał buntowników i antypapieża Jana XVI.
W lutym 999 roku zmarł papież Grzegorz V. Wybór Ottona padł na dawnego nauczyciela Gerberta z Aurillac, który przyjął imię Sylwestra II (999-1003). Sylwester dokonał kanonizacji męczennika biskupa Wojciecha, i wyświęcił Gaudentego (999-1016) na pierwszego arcybiskupa nowo powstałej metropolii gnieźnieńskiej. Otton udał się do Polski gdzie w 1000 r. miał miejsce zjazd gnieźnieński. Ostatnie dwa lata życia spędził w Niemczech, gdy w 1002 r. niespodziewanie zmarł, niezrealizowawszy swych planów. Władzę po Ottonie objął jego kuzyn, syn bawarskiego Kłótnika, Henryk (1002-1024). Henryk odrzucił plany Ottona. W latach 1002-1018 z przerwami trwała wojna polsko-niemiecka, w wyniku której polski książę Bolesław Chrobry przyłączył do swego państwa Milsko z Łużycami oraz Miśnię. Henryk zmarł bezdzietnie w roku 1024.
Następnym królem Niemieckim był Konrad II (1024-1039), pierwszy władca z dynastii salickiej. W pierwszych 2 latach panowania umacniał swą władzę w Niemczech. W 1027 r. udał się do Rzymu po koronę cesarską. W 1028 r. zorganizował wyprawę na Polskę, jednakże Polski król Mieszko II skutecznie bronił granic państwa. W latach 1028-1030 Mieszko zorganizował dwie wyprawy na wschodnie ziemie niemieckie. Drugą wyprawę Konrad przygotował lepiej: porozumiał się z wielkim księciem ruskim Jarosławem i władcą duńskim Kanutem Wielkim, w celu wspólnego najazdu na Polskę. W 1031 r. Konrad najechał Wielkopolskę, Kanut Pomorze, Jarosław Grody Czerwieńskie. Mieszka zaskoczył bunt braci i ich stronników w kraju, utracił władzę i zbiegł do Czech, gdzie został pojmany i okaleczony. Konrad zagarnął Miśnię, Łużyce i Milsko, w Polsce władze przejął starszy