Działka elementarna = 0,2 mm.
Wartość liczbową twardości Rockwella odczytuje się bezpośrednio na podzialce czujnika
aparatu pomiarowego jako HR = K - h,
gdzie:
K - stała wartość skali wyrażona w jednostkach równych 0,002 mm, zależna od użytego penetratora, K = 130 jednostek (0,26 mm) dla kulki i K = 100 jednostek (0,20 mm) dla stożka.
h - różnica głębokości trwałego odcisku po usunięciu obciążnika głównego P i głębokości odcisku przy obciążeniu wstępnym P0, wyrażona w jednostkach równych 0,002 mm .
W praktyce korzysta się z różnych skal w zależności od twardości badanego materiału i grubości badanej próbki. Umowna skala HR: A, B, C, F.
We wszystkich przypadkach pomiar wykonujemy według jednego schematu stosując różne penetratory i obciążenie P oraz odczytując wyniki pomiaru na odpowiednich podzialkach (skalach) aparatu czujnikowego.
Tablica 1.
Najczęściej stosowane skale twardości Rockwella.
Ska la |
O&naczaaia twardości |
?ana-t ru-tor |
Obci^laaia kO |
Zaatoeowa- nle w granicach |
Mini malna ftrubośd próbki | ||
c |
1^1- aa ? |
całko wita | |||||
C |
HEC |
a totek |
10 |
140 |
150 |
?Oa67, rac |
1,6*0,6 |
B |
HRB |
kalka |
10 |
9C |
100 |
30*100, HRB |
2,0*0,6 |
A |
KRA |
ato- tak |
10 |
50 |
60 |
Cla clanklotl tata atalowych l oplaków | |
T |
KBP |
kulka |
10 |
50 |
60 |
Sla alrWklch watali 1 atopow o twardości aniajatal nii 35 HRB |
Zalety:
• Nadaje się do przedmiotów twardych o małych rozmiarach.
• Szybkość dokonywania pomiaru.
• Prosta obsługa twardościomierza.
• Próbka nie musi być gładka Wady:
• Niemożliwość określenia twardości cienkich warstw (np hartowanych).
• Duży wpływ zanieczyszczeń.