85311

20 luty 1969 - Zarządzenie Ministra Rolnictwa i Gospodarki Komunalnej w sprawie ewidencji gruntów

W toku zakładania EG II etapu wykonawca prac geodezyjnych nie ptzeprowadzal postępowania wyjaśniającego w celu ustalenia osoby właściciela, lecz opierał się wyłączni na przedstawionych dokumentach luba na oświadczeniach przedstawicieli wsi w ten sposób w rejestrach gruntów nie zawsze ujawniany byl właściciel czy władający gruntem. Dopiero po wydani instrukcji z 20 lutego 1969 roku wprowadzony został obowiązek udokumentowania prawa do gruntów. Od 1971 osoby władające gruntami drogą uwłaszczenia uznane zostały za właścicieli.

17 maja 1989 - Prawo geodezyjne i kartograficzne (ustalono, że ma powstać baza informacji o budynkach)

W zakresie podstaw prawnych EGiB obowiązuje, jako regulacja prawna wyższego rzędu Ustawa z 17 maja 1989 - Prawo geodezyjne i kartograficzne, która uchyliła dekret z 1955r Pierwszym przepisem wykonawczym do tej ustawy było Rozporządzenie Ministrów' Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa oraz Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w sprawie ewidencji gruntów i budynków z 1996 r. został on jednak uznany zaledwie po 4 latach funkcjonowania jako przepis nie spełniający wymogów zarówno pod względem merytorycznym i formalnym. Obowiązującym aktem wykonawczym do ustawy 1989 r. jest Rozporządzenie Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa w sprawie ewidencji gruntów i budynków z 2001 r Zostało ono opracowane na podstawie doświadczeń wynikłych głownie z poprzedniego przepisu wykonawczego do ustawy oraz w związku z potrzeba stworzenia nowoczesnego katastru nieruchomości

Instrukcja techniczna G-5 Ewidencja gruntów i budynków jako zbiór przepisów o charakterze technicznym pozostaje w zgodzie z przepisami rozporządzenia z 2001 roku podaje wykonawcy prac z zakresu EGiB zasady, wskazówki i standardy' dotyczące tych prac. Instrukcja ta została wprowadzona do stosowania zarządzeniem Głównego Geodety Kraju z dna 3.11.2003 roku.