Dobór cech diagnostycznych
Etapy procedury typologicznej:
1. ) dobór cech diagnostycznych
2. )redukcja przestrzeni wielocechowej
3. )grupowanie jednostek terytorialnych (przestrzennych)
4. )weryfikacja podziałów przestrzennych
Dobór cech diagnostycznych może być przeprowadzone różnymi metodami:
1 .współczynników korelacji oraz współczynników zmienności
2. dendrytu -prowadzą do utworzenia dendrytu, który stanowi ilustrację sposobu łączenia obiektów
3. analizy czynnikowej
Dobór cech diagnostycznych powinna być
charakterystyczna dla danego zjawiska ( merytoryczna)
-linieć dużą zmienność (diagnostyczność) wysoki współczynnik zmienności -^slabo skolerowana z pozostałymi cechami diagnostycznymi natomiast silnie z cechami uznanymi za diagnostyczne
Metoda punktowa doboru cech diagnostycznych
1. )ob!iczenie macierzy korelacyjnej między wszystkimi zmiennymi przyjętymi do analizy
2. )określenie grup cech, które pod względem merytorycznym charakteryzują problemy (np. środowisko przyrodnicze, demografię i inne) składające się na warunki rozwoju rolnictwa czyli przyjęty do analizy cel typologii
3. ) Analiza współczynników zmienności w wydzielonych grupach zespołów cech opisujących cel typologii
4. )Zmienna, która ma największy wskaźnik zmienności- jest cechą diagnostyczną 3 cechy diagnostyczne-15 współczynników korelacji