Wyżarzanie sferoidyzujące
Po sferoidyzowaniu otrzymujemy strukturę dość różną w zależności od rodzaju stali, temperatury, czasu wygrzewania oraz od skłonności stali do gruboziarnistości. Płytki cementytu nagrzane tylko nieco powyżej Acl i wygrzewane w krótkim czasie rozpuszczą się częściowo, a grubsze z nich nie rozpuszczają się całkowicie. Nierozpuszczony cementyt podczas chłodzenia tworzy zarodki, które rozrastają się i w końcu tworzą cementyt w postaci kulek w osnowie ferrytycznej.