1. Podpisanie i ogłoszenie ustawy.
Po zakończeniu postępowania w Senacie Marszalek Sejmu przedstawia uchwalon;) ustawę do podpisu Prezydentowi. Podpisywanie ustaw przez głowę państwa należy do rozwiązań tradycyjnych. Podpisanie ustawy określa się mianem promulgacji, łącząc z tą czynnością szereg skutków prawnych. Utrzymanie kompetencji promulgacyjnych przez głowę państwa jest o tyle logiczne, że w wielu krajach prezydent lub monarcha dysponuje prawem weta wobec ustawy. Weto może mieć charakter absolutny i od razu powodować nie dojście ustawy do skutku. Weto może też mieć charakter względny i może zostać odrzucone przez parlament. Konstytucja przewiduje, że prezydent podpisuje ustawę w terminie 21 dni od dnia jej przedstawienia przez Marszalka Sejmu. Termin ten ulega skróceniu do 7 dni w odniesieniu do ustawy budżetowej i ustawy o prowizorium budżetowym oraz w odniesieniu do ustaw, które zostały uchwalone w trybie pilnym. Podpisanie ustawy jest obowiązkiem prezydenta. Dotyczy on zaw sze całej ustawy. Obowiązek podpisania ustawy ma najpierw charakter względny, bo prezydent może skorzystać z przysługujących mu procedur zakwestionowania ustawy. Ostatnią czynnością proceduralną Prezydenta jest zarządzenie ogłoszenia ustawy w Dzienniku Ustaw. Na tej podstawie czynność ogłoszenia zostaje dokonana przez Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie ustawy w Dzienniku Ustaw jest warunkiem jej wejścia w życie, co następuje 14 dnia po dniu ogłoszenia, tzn. po dacie, jaką oznaczony jest dany numer Dziennika Ustaw. Sama ustawa może jednak ustalić inny termin sw ego w ejścia w życie