W skład układu limfatycznego wchodzą:
- narządy ośrodkowe (szpik kostny, grasica)
- narządy obwodowe (migdałki podniebienne, węzły chłonne, płyn limfatyczny, śledziona, grudki chłonne)
Odpornością określamy zdolność organizmu do zwalczania czynników chorobotwórczych.
Antygen - (bakteria, wirus, komórka nowotworowa) to dowolna substancja pochodząca z zewnątrz bądź wewnątrz organizmu, która jest odbierana jako obca i która zapoczątkowuje reakcję układu odpornościowego.
Pewne właściwości mogą mieć charakter wrodzony, zaś innych musimy się uczyć. Wrodzona jest nieswoista, nabyta czyli swoista.
Odporność swoista dzieli się na czynną i bierną. Czynną wytwarza organizm (naturalna - po chorobie, sztuczna - po szczepieniu), bierną organizm otrzymuje (naturalna - w łnie matki i z mlekiem, sztuczna
- po podaniu surowicy). Odporność nieswoista składa się z barier ochronnych organizmu (skóra, błony śluzowe)
Bariery naturalne:
- morfologiczne- skóra, błony śluzowe
-fizjologiczne - enzymy trawienne, łzy, kaszel, kichanie, biegunka, gorączka -immunologiczne - komórki żerne
Odporność humoralna- polega na wytwarzaniu i uwalnianiu płynów organizmu przeciwciał produkowanych przez limfocyty B.
Odporność komórkowa- poleg na gromadzeniu wokół antygenu komórek, głównie limfocytów T, które bezpośrednio reagują z antygenem.
Przeciwciała (inaczej immunoglobuliny lub gammaglobuliny) są to cząsteczki białka wytwarzane przez wyspecjalizowaną grupę limfocytów - limfocyty B, które chronią organizm przed określonym typem antygenu.
Naturalizacja antygenu przez przeciwciało:
-przytwierdzenie się do antygenu i zwolnienie jego ruchu lub unieruchomienie. Pozwala to na
wchłonięcie przez fagocyty
-rozsadzanie antygenu od środka
-likwidacja toksyn wydzielanych przez antygen
-aglutynacja: związanie antygenu w bezwładną plątaninę
-precypitacja: uniemożliwienie rozpuszczenie antygenu w płynach ustrojowych, tak by stał się ciałem stałym, które łatwo usunąć z organizmu.