2
Adsorpcja oranżu metylowego na węglu aktywowanym
Wykonanie pomiarów
1. Korzystając z wyjściowego roztworu oranżu metylowego sporządzić 8 roztworów w następujący' sposób:
(a) do kolb miarowych o pojemności 100 cm3 odmierzyć kolejno po 40, 30, 25, 20.
15, 10. 5 oraz 2 cm3 roztworu oranżu metylowego;
(b) dodać wody, uwzględniając konieczność wykonania dwóch |x>niższych czynności;
(c) dodać po 10 cm3 roztworu buforowego;
(d) dopełnić wodą destylowaną do kreski miarowej.
Obliczyć stężenia roztworów Co ([c] = g/cm3).
2. Do kolb stożkowych ze szlifem o pojemności 200 cm3 wsypać po około 60 -j- 70 mg w?ęgla (odważyć na w’adze analitycznej) i do każdej z nich odpipetowrać po 50 cm3 roztworów 1 6 (najbardziej stężonych).
3. Kolby wfraz z roztworami i węglem aktywowanym wytrząsać przez ok. 10 min.
4. Po ustaleniu się równowagi przesączyć roztwory przez suche sączki do suchych kolb. Podczas sączenia trzykrotnie ”przemyć” sączek, czyli wdać roztwór z węglem aktywowanym do ok. ^ wysokości sączka i poczekać na przesączenie się roztworu. Przed przesączeniem |X)zostalego roztworu usunąć przesącz z kolb.
5. Za pomocą spektrokolorymetru SPEKOL sporządzić krzywą wzorcowy zależności absorbancja E - stężenie oranżu metylowego c. Wykorzystać roztwory najbardziej rozcieńczone (3-8), stosując jako odnośnik rozcieńczony roztwór używanego buforu (10 ml roztwroru dopednić wodą do 100 cm3). Pomiary przeprowadzić przy długości fali A = 551 nm.
6. W analogicznych warunkach zmierzyć absorbancję przesączonych roztworów'.
Opracowanie wyników
1. Określić stężenie równowagowe, cr. oranżu metylowego posługując się równaniem zależności E = f(c) (wyniki pontiarow, E i c, oraz obliczeń przedstawić na wykresie).
2. Obliczyć wartości adsorpcji «, [a] = g/g.
3. Sprawdzić przydatność równania Langmuira do interpretacji otrzymanych danych, sporządzając wykres w' układzie w'sj>ólrzędnych 1/n = /(l/cr). Znaleźć wartości stałych równania izotermy Langmuira (am i K), oszacować ich niepewność pomiarową.
4. Wykreślić izotermę adsorpcji a = f{cr).