strona (18)

długiej ramienia. Można na tym poziomie wykonać pomiar ramienny długi, mierząc odległość od wcięcia jarzmowego rękojeści mostka do krawędzi przy-kręgosłupowej łopatki (ryc. Ib), zachowując równoległe do podłoża ustawienie taśmy. Jeżeli badanie ma dostarczyć informacji o mięśniu naramiennym lub stawie ramiennym, to pierwszy sposób pomiaru jest obiektywniejszy. Nazywamy go pomiarem ramiennym krótkim.

R. — dotyczy obwodu mięśni ramienia w jego najgrubszym miejscu. Bada się w ten sposób, że w zdrowej kończynie górnej przez zgięcie stawu łokciowego i maksymalne napięcie zginaczy stawu łokciowego znajduje się najgrubsze miejsce w tym odcinku kończyny (ryc. 2a). Taśma ułożona jest na kończynie badanej prostopadle do osi długiej ramienia. Odczytujemy wynik, mierząc jednocześnie odległość poziomu, na którym wykonywany był pomiar, od

Ryc. 2a. Pomiar obwodowy R,-, wyszukiwanie największego obwodu ramienia.

Ryc. 2b. Pomiar obwodowy R₂; mierzenie Ryc. 2c. Trzecia faza pomiaru obwodowego odległości poziomu pomiaru od stałego R₂. Staw łokciowy wyprostowany, mięśnie punktu kostnego — wyrostka łokciowego zginacze stawu łokciowego rozluźnione, kości łokciowej. Umożliwia to wykonywanie kolejnych badań dokładnie w tym samym miejscu, w którym zrobiono pierwsze badanie.

18