Wykonanie zobowiązania następuje przez pełne zaspokojenie interesu wierzyciela.
Kwalifikacja prawna- wykonywania zobowiązania jest kwestią sporną w nauce prawa cywilnego. Następujące poglądy;
a) Pierwszy wykonanie zobowiązania jest zawsze czynnością prawną wymagającą złożenia oświadczenia woli dłużnika lub dłużnika i wierzyciela
b) Drugi wykonanie może mieć nie tylko postać czynności prawnej, ale także czynności faktycznej, wymaga jednak, aby dłużnik miał, co najmniej zamiar wykonania zobowiązania
c) Trzeci- reprezentowany w nauce polskiej- wykonanie zobowiązania nie poddaje się jednolitej kwalifikacji prawnej. Należy badać charakter prawny czynności wykonawczej. Może ona przybrać postać czynności prawnej lub czynności faktycznej. Do wykonania zobowiązania należy stosować normy dotyczące tej kwestii, ale również ogólne przepisy regulujące czynność prawną.
Art. 354 § 1 KC dłużnik powinien wykonać zobowiązanie zgodnie z jego treścią i w sposób odpowiadający jego celowi społeczno- gospodarczemu oraz zasadom współżycia społecznego, a jeżeli istnieją w tym zakresie ustalone zwyczaje także w sposób odpowiadający tym zwyczajom. Wg tych kryteriów ustala się wzorzec należytego wykonania konkretnego zobowiązania.
Treść zobowiązania- określa ją zdarzenie kreujące stosunek zobowiązaniowy, oraz odnoszące się do tego stosunku zobowiązaniowego normy prawne. Wierzyciel powinien współdziałać z dłużnikiem przy wykonywaniu zobowiązania, brak współdziałania ze strony wierzyciela uchyla odpowiedzialność dłużnika za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania z tego powodu. Natomiast dłużnik nie może wymusić powinnego zachowania wierzyciela, ponieważ wykonuje on zobowiązanie w jego interesie.