Zmiana położenia i orientacji układu współrzędnych powoduje zmianę położenia płaszczyzny konstrukcyjnej, dzięki czemu elementy możemy umieszczać w przestrzeni w różnympolożenirr Przy modelowaniu przestrzennym podstawa danego elementu zawsze znajduje się na płaszczyźnie konstrukcyjnej XY aktywnego układu Na rysunku 3.4. pokazano bryły wymodelowane w różnych układach współrzędnych Widoczny stożek powstał w GUW, jego podstawa znajduje się na płaszczyźnie XY tego układu. Ostrosłup powstał w układzie lokalnym LUW1, podstawa ostrosłupa znajduje się na płaszczyźnie xy tego układu Prostopadłościan powstał w LUW2, walec w LUW3, podstawy tych biyl leżą na płaszczyznach xy tych układów.
Znamy więc już odpowiedź na nasze pytanie, wskazując punkt na ekranie monitora wskazujemy położenie tego punktu na płaszczyźnie konstrukcyjnej aktywnego układu współrzędnych.
Podsumowując:
w trójwymiarowej przestrzeni modelu poruszamy się definiując nowe układy współrzędnych,
elementy dwuwymiarowe zawsze umieszczane są na płaszczyźnie konstrukcyjnej XY aktywnegoukladu współrzędnych,
■ elementy trójwymiarowe umieszczane są zgodnie z aktywnym układem czyli podstawa elementu znajduje się na płaszczyźnie konstrukcyjnej XY, oś Z wyznacza kierunek wysokości.
narzędzia dwuwymiarowej operacji na elementach działają tylko na płaszczyźnie konstrukcyjnej aktywnego układu (przesunięcie, kopia, obrót itp ).
narzędzia do operacji na elementach w przestrzeni 3D np. obrót 3D, odbicie lustrzane 3D i szyk 3D pozwalają na modyfikację obiektów' poza płaszczyzną konstrukcyjną