(15)
/(/) = /0 sm(a>t+<p,)
Gdzie <pu, <p, - fazy początkowe przesunięcia odpowiednio: napięcia i prądu
Po uwzględnieniu zależności (1.4) i (1.5) w równaniu (1.3), otrzymamy następującą zależność na moc chwilową:
p = U0sm(ax + <pu)IQsin(atf + <p,) = U0I0 ^[cos($p„ -<pt)~cos(2cot + ęu + ęt)] (1.6)
Uwzględniając, że U0 = U<Jl, oraz I0 = ijl (co jest słuszne tylko dla przebiegów sinusoidalnych)1, oraz wprowadzając pojęcie kąta przesunięcia fazowego (zwanego kątem mocy) ę-ęu -<p,, wyrażenie na moc chwilową przyjmie postać:
p = UIcos<p-UIcos(2(ot-{p) (1.7)
Drugi składnik powyższego równania określa moc oscylującą z podwójną pulsacją 2(0 wokół stałej wartości Ul cos <p Wartość ta równa jest co do wartości średniej mocy chwilowej, wyznaczonej w okresie T:
T
P = fpdt=UIcos<p (1.8)
o
Wielkość określona wzorem (1.8) nosi nazwę mocy czynnej. Jednostką mocy czyimej jest wat (1 [W]). To właśnie energia elektryczna związana z mocą czynną (inaczej: „mocą użyteczną") zamieniaira jest na inny rodzaj energii (np. energię cieplną, mechaniczną, chemiczną, świetlną, itp ).
Moc chwilowa (1.3) dostarczana do dowolnego elementu zawsze wyrażana jest iloczynem prądu i napięcia. Jednak w układach reaktancyjnych, gdzie U i / nie są proporcjonalne nie można ich po prostu pomnożyć przez siebie. W wyniku takiego działania może dojść do nieprawidłowości. Na przykład znak iloczynu może zmienić się na przeciwny dla jednego okresu przebiegu zmiennego. Pokazano to na rys. 11, który przedstawia przebiegi prądu i napięcia w układzie kondensatora zasilanego ze źródła napięcia przemiennego (rys. 2.3).
2
Należy zaznaczyć, iż w naszych rozważaniach wielkości U0il0 są wartościami maksymalnymi napięcia i
prądu, natomiast U ii są wartościami skutecznymi. Związki łączące te dwie wielkości słuszne są jedynie dla przebiegów sinusoidalnych.