89832

Fragmenty heterolizy, w których ładunki znajdują się przy atomach węgla nazywane są odpowiednio karboanionem i karbokationem.

Każde wiązanie ma określoną specyficzną siłę i do jego zerwania potrzebna jest energia. Im większa energia wiązania, tym większej potrzeba energii do jego rozerwania. Minimalna energia potrzebna do rozerwania wiązania nazywa się energią dysocjacji. Może ona być dostarczona w postaci ciepła (odpowiednio wysokiej temperatur)' reakcji), promieniowania (np. UV) łub w inny sposób.

A-e

dysocjacji

Kncrgia dysocjacji (homolizy) wybranych wiązań A-B-► A' + B'    Tabela 3.1.

wiązanie	AH° (kcal/mol|	wiązanie	AH° [kcal/mol]	wiązanie	AH° [kcal/mol]
H-H	104	(CH3) 3C-I	50	H3C-CH3	88
H-F	136	H2C=CH-II	108	CH,H2C-CH3	85
H-CI	103	HsOCH-CI	88	(CHO2HC-CH3	84
H-Br	88	h2c=chh2c-h	87	(CHO3C-CH3	81
II-I	71	h2c=chh2c-ci	69	H2C=CH-H	97
CI-CI	58	Br-Br	46	I-I	36
NC-H	130	HCC-H	125	h2c=chh2c-ch,	74
a"	112	a-^7”	85	ch3?-h	86
^xh2-ch3 u	72	ęr	102	Q 0 1	112
0 1 CM I o b	70	a^c'	97	a^B'	82
HjC-H	104	Et-H	98	/-Pr-H	95
HjC-Cl	84	Et-CI	81	i-Pr-CI	80
HjC-Br	70	Et-Br	68	/-Pr-Br	68
H,C-I	56	Et-I	53	r-Bu-H	91
H3C-OH	91	Et-OH	91	/-Bu-CI	79
h?c-nh2	80			t-Bu-Br	65
H2N-H	103	HO-H	119	HO-OH	51
H,CO-H	102	HiCS-II	88	EtO-H	103
H3CH2CO-CH3	81	ch3ć-ch3	77

2