90370

Wytrzymałość gruntów na ścinanie

Wytrzymałością gruntów na ścinanie nazywamy opór jaki stawia grunt naprężeniom ścinającym. W gruntach sypkich silom ścinającym przeciwdziała opór tarcia wewnętrznego, który powstaje w czasie przesuwu ziaren gruntu względem siebie w płaszczy i nie poślizgu (opór tarcia posuwistego) oraz na skutek obrotu ziaren gruntu względem ziaren sąsiednich (opór tarcia potoczystego). Opór tarcia wewnętrznego zależyod naprężenia normalnego do powierzchni poślizgu i od kata tarcia wewnętrznego. Zatem od:

D naprężeń efektywnych w szkielecie gruntu (od pochodzenia i uziamienia gruntu); D wielkości ziaren (im grubsze sa ziarna, tym szersza strefa jest ogarnięta tarciem wewnętrznym ziaren);

D chropowatości (im bardziej chropowate sa powierzchnie ziaren - ostre krawędzie, tym większy jest opór tarcia przy ich wzajemnym przesuwie i obrocie) D wskainika porowatości (im grunt jest bardziej zagęszczony, tym mniej swobody maja poszczególne ziarna przy obrocie i tym większy jest opór przy ścinaniu);

D ilości frakcji ilastych (im wiecej jest cząstek ilastych tym mniejsze jest tarcie wewnętrzne, gdyż cząstki te tworząc dookoła grubszych ziaren otoczkę, ułatwiaja ich poślizg);

D ciśnienia wody w porach (zmiana napreżeńefektywnych).