90645

wykratowaiiia charakteryzuje się małą liczbą węzłów ustroju. W przypadku wiązarów z takim wy kratowaniem o pasach nierównoleglych różnorodność konstrukcyjno-geometryczna węzłów oraz różne długości prętów mogą być niedogodne technologicznie.

Slupkowo-kizyżulcowe wykratowanie (tys. 6 8b — typ N) składa się ze słupków oraz krzyżulców nachylonych jednostromiie w każdej połowie pizęsla kratownicy pod kątem 35^+45° W tym typie wykratowania krzyżulce opadające, licząc od podpór, są rozciągane, co zmniejsza zużycie materiału

Wykratowania wiązarów pokazane na tys. 6.8c i d (typ W) składają się ze słupków i naprzemiennie nachylonych krzyżulców Krzyżulce opadające, licząc od linii podpór, są rozciągane, a krzyżulce wznoszące oraz słupki — ściskane Kratownica według rys. 6.8d ma długości wyboczeniowe (w płaszczyźnie wiązara) pasów górnych dwukrotnie niniejsze niż w przypadku pasa dolnego. W ustrojach z wykratowaniem W mogą występować trzy typy węzłów, w któiych do pasów łączy się słupek (1 pręt), dwa krzyżulce (2 pręty), słupek i dwa krzyżulce (3 pręty). Stąd też wykonanie takich wiązarów jest bardziej skomplikowane niż wiązarów pokazanych na rys. 6 8a i b.

Wykratowania pokazane na lys. 6.8e i f są rzadko projektowane w kratownicach dachowych Wykratowanie krzyżowe o kracie podwójnej i słupkach (typu X — rys. 6.8e) stosuje się, gdy obciążenie ustroju może zmieniać znak (najczęściej w stężeniach). W jednym przedziale dźwigara występuje krzyżulec ściskarry i rozciągany. Stosując do stężeń pręty o stnuklości A > 200, zakłada się, że obciążenia będą przenosić tylko pręty rozciągane. Jeśli krzyżulce krzyżowe wiązara dachowego są ze sobą połączone i smukłość pręta ściskanego A < 200, to przyjmuje się, że krzyżulce przenoszą obciążenia ściskające. Wówczas rozciągane krzyżulce wykratowania X skracają długości wyboczeniowe zarówno w płaszczyźnie, jak i z płaszczyzny wiązara

Slupkowo-krzyżulcowe wykratowanie pokazane na rys. 6 8f (typ K) składa się z dwóch krzyżulców w jednym przedziale, połączonych ze słupkiem w połowic jego wysokości Zmniejsza to długość wyboczeniową słupka z płaszczyzny i w płaszczyźnie ustroju. Ten typ wykratowań stosuje się w tężnikach, masztach i wieżach kratowych.

Wykratowania pokazane na rys. 6.8 g i h nazywa się wykrakwanianii z drugorzędnym podparciem (lub podwieszeniem). Są to modyfikacje rozwiązań pokazanych na rys. 6.8b, c, d (dodano dodatkowe słupki i krzyżulce). Takie rozwiązanie pozwala na zastosow'anie kratownicy o dużym rozstawie węzłów głównych, a równocześnie zapewnia należyte usztywnienie pasa górnego na wyboczenie w płaszczyźnie kratownicy.