90653

(6.17)

K\ — min CA:

gdzie:

C — masa jednostkowa kształtownika, k — koszt jednostkowy kształtownika.

Najlżejsze pręiy ściskane uzyskuje się w przypadku elementów o największych promieniach bezwładności w odniesieniu do pól przekroju poprzecznego kształtowników. To kryterium ma postać wzoru

A'2 = iuax    (6.18)

A

gdzie:

imin — najmniejszy promień bezwładności przekroju,

.4    — pole przekroju poprzecznego.

Jeśli w (6.18) uwzględni się koszt jednostkowy kształtownika, to kryterium można zapisać wzorem

(6.19)

rs    *uun

A 3 = ma.y —— -4A:

Analiza tego aspektu oceny wytrzymałościowo-kosztowej kształtowników wykazuje, że najkorzystniej jest stosować mry okrągłe, przekroje krzyżowe z kątowników, dwuteowniki szerokostopowe. a mniej korzystnie — rury kwadratowe i prostokątne, kształtowniki z blach oraz dwuteowniki normalne.

Ważne kryterimn oceny przekrojów poprzecznych dotyczy ich zabezpieczenia antykorozyjnego. W przypadku prętów jednogalęziowych istotne przy ocenie jakości kształtownika jest badanie „zwartości" przekroju, czyli stosunku przekroju poprzecznego do obrysu kształtownika narażonego na oddziaływanie środowiska korozyjnego, co można zapisać wzorem

Kx = max ^    (6.20)

gdzie O — długość obrysu kształtowniku.

To kryterimn najlepiej spełniają pręty pełne, rury (okrągłe, kwadratowe, prostokątne), gorzej zaś kątowniki, dwuteowniki, ceowniki, a przede wszystkim kształtowniki gięte z blach na zimno. Dwugałęziowe pięty kratownic (rys. 6.17j, 1, m, o) w niewielkim stopniu spełniają kryterimn (6.20). Jeśli np. kątowniki są usytuowane jak na rys. 6.17j, to nie można poprawnie zabezpieczyć przed korozją ich wewnętrznych powierzchni.